చెప్పు తోడ్కలు లేని కాళ్ళు
గెగ్గెలు గెగ్గెల కాళ్ళు
తుమ్మ ముండ్లు ఇరిగి
సల సల సలిపిన అరికాళ్ళు
పోట్రవుతులు తాకి తాకి
నెత్తురు కార్చిన బొటనేల్లు
పుండ్లు పుండులై
బర్రలు అగుపిస్తున్న మోకాళ్ళు
దుబ్బ తుత్తుర్లు పల్లేరు గాయలు
అత్తుకొని గుల గుల పెడుతన్న కాళ్ళు
ఎవుసం చేసి చేసి
కంచెల ఎడ్లు ఇడిశి కూకున్న కాళ్ళు
శెల్కల ఇరువాలు దున్ని
ఇత్తునాలు అలికిన కాళ్ళు
బురుద నాగలి దున్ని దున్ని
మెత్తపడ్డ కాళ్ళు
తెల్లగ శెడ్డ ఏళ్ళ సందులు
గోదల కాడికి పోయిన కాళ్ళు
గొర్లు మ్యాకల కాసిన కాళ్ళు
పెండ కడి కోసం
తట్ట పట్టుకొని తిరిగిన కాళ్ళు
ఊర చెర్ల దునికి
ఈత కొట్టిన కాళ్ళు
ఎడ్ల పెయ్యి కడిగిన చేతులు
సద్దుల బతుకమ్మ పండుక్కు
ఎనెకు పువ్వేర బోయిన కాళ్ళు
పీరీల గుండం సుట్టు
ఆశన్న భుశన్న ఆటాలడిన కాళ్ళు
మన్ను గంధం పూసుకున్న కాళ్ళు
చెమట చుక్కలు పట్టిన కాళ్ళు
సకల పనులకు సంచరించిన కాళ్ళు
ఇగో ఈ కాళ్ళకు పట్టం కట్టాలే
ఈ కాళ్ళకు ఇత్తడి గజ్జెలు కట్టాలె
గండపెడేరం తొడిగి దండం పెట్టాలె..
(మొదటి ముద్రణ: 13వ ఆటా మహాసభల జ్ఞాపక సంచిక, జూలై 2014)
చిత్రం: జావేద్
Dravidian యూనివర్సిటీ
కవితలోని చివరి మూడు పంక్తులు పై అన్ని పంక్తులలో ఉన్న కవితా సారాన్ని పదును పెట్టి గొడ్డలిని చేస్తాయి. కింది ఈ మూడు పంక్తులను వదిలి వేస్తే పై పాదాలు కేవలం వాచ్యంగా కనిపిస్తాయి. వాటిలోని వాచ్య లక్షణనాన్ని పోగెట్టే శక్తి కింది మూడు పాదాలకుంది. వచన కవితా నిర్మాణంలో ఇదొక పద్ధతి. తెలంగాణా తెలుగు కమనీయంగా దర్శనం ఇచ్చింది. దేవందర్ కవితలు అతని మార్కును బాగా చెప్తాయి. శుభాకాంక్షలు.
పులికొండ సుబ్బాచారి.