వాన్ని చూసినపుడల్లా
జాతీయ పతాకమే గుర్తొస్తుంది నాకు
భిన్నత్వం లో ఏకత్వాన్ని చూపే
భారతీయతకు చిహ్నం లా కనిపిస్తూ
గంపెడు ఉత్సాహాన్ని
పొట్లం కట్టి
నోటినిండా పోసేస్తాడు..
ఆనందాన్నీ.. ఉత్సాహాన్నీతదాత్మ్యతనీ…
సరైన పాళ్ళలో వేసే
ఆ వేళ్ళని చూస్తే
ఙ్ఞానాన్ని పూసుకొని
వెలిగే జ్యొతుళ్ళా కనిపిస్తాయ్…
గళ్ళీ మొదట్లో డబ్బలో కూర్చొని
పొద్దున్నే కొన్ని వార్తల్ని పంచుతూ..
కొన్ని ఊపిరి తిత్తులలో
ఉత్సాహాన్ని నింపే పనిలో
మునిగి పోతాడు
నవ్వుల బుడ్డుడిలా
సంతోషాన్ని.. పంచి ఎంత
సంపాదిస్తాడో గానీ
తన దగ్గర్నుండి
రోడ్డు పై మెం చిత్రించే
సిలోన్ మ్యాపులను చూసి సంతోషంగా
నవ్వేస్తాడు
మా గళ్ళీ చివర పాన్ వాలా…
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్