‘ పాబ్లో నెరుడా ’ రచనలు

పుస్తకాన్ని మూసేసి జీవితాన్ని తెరిచిన క్షణాన
ఓడరేవులనుంచి పీలగొంతుల అరుపులు,
ఇసుకలో తవ్వుకుంటూ స్వదేశానికి సాగిపోయే రాగితెడ్ల చప్పుళ్ళు
వినపడతాయి.
రాత్రిళ్ళు ద్వీపాల మధ్యన మా సముద్రం
ఎగిరిదూకే చేపలతో తుళ్ళిపడుతుంది,
దేశపు పాదాల్ని తాకి, తొడలమీదుగా పైపైకి ఎగబాకి,
పాలిపోయిన పక్కటెముకల్ని చేరుతుంది.
రాత్రంతా తీరాన్ని కావలించుకు పడుకుని,
తెల్లారేసరికి గిటార్ తీగల్ని ఉన్మత్తపరిచే
పాటలతో నిద్రలేస్తుంది.

అదిగో.. ఆ మహా తరంగం పిలుస్తోంది.
ఆ సముద్రపు గాలి పిలుస్తోంది.
నా సావాసగాళ్ళు, తోటి ఉద్యమకారులు పిలుస్తున్నారు.
మైన్ యూనియన్ నుండి ఒక ఉత్తరం…
పూర్తిగా »

దినం బహూకరించిన కానుక
పలుకు పలుకుగా అందింది పక్షి నుండి పక్షికి .
పచ్చికలను తొడుక్కొని పక్షాలు విప్పిన దినం
తరలి వెళ్ళింది మురళి నుండి మురళికి.
విహంగ యానాలు తెరచిన అనిల సొరంగం చివర
చిక్కని నీలి గాలిని తవ్వుతున్నవి పక్షులు.
అక్కడ ప్రవేశించింది రాత్రి.

నేను పలు ప్రయాణాలు చేసి తిరిగొచ్చినపుడు
సూర్యునికీ భౌగోళికతలకూ మధ్య
నేను పచ్చగా వేలాడుతున్నాను .
గమనించాను నేను
రెక్కలెలా పనిచేస్తాయో
కోమల తూలికా తంతీ వార్తా వాహకంగా
పరిమళాలెలా ప్రసారమౌతాయో.
నేను చూచాను పై నుండి తోటలను…
పూర్తిగా »

మధ్యాన్నాలలోకి వంగిపోతూ
కడలి లాంటి నీ కన్నుల కేసి
నా కలతల వలలను విసరుతాను
అక్కడ ఆ తీవ్ర జ్వాలలలో
నా ఏకాంతం వ్యాకోచించి జ్వలిస్తుంటుంది
నీట మునుగుతున్న వాని చేతుల్లా అది విచలిస్తుంటుంది I
సంద్ర సౌరభాలనో లైట్ హౌస్ సముద్ర తటాలనో తలపించే
నీ లుప్త నయనాల గుండా
ప్రమాద సూచికా కాంతి పుంజాలను పంపిస్తూంటాను
ఓ దూర వాసీ, ఈ చీకట్లను నీవే ఉంచుకో
అవి ఆ తీర భయదాలను గుర్తు చేస్తుంటాయి
మధ్యాన్నాలలోకి వంగి పోతూ
నీ కడలి కన్నులు తరిమిన జలధి…
పూర్తిగా »

అడవిలో తప్పిపోయిన నేను
ఓ చీకటి కొమ్మను విరుచుకొచ్చాను
దాని గుసగుసలను నా దప్పి పెదాల మీద అద్దుకున్నాను
అది విలపిస్తున వానగొంతుకో
పగులు వారిన ఘంటికో
చిరిగిన హృదయమో కావచ్చును
ఘోర శిశిరాలు నోరునోక్కిన
మంచు కమ్మిన మసక చీకటి ఆకుల కేక కావచ్చును
దూరం నుండి నాకది
పుడమి దాచిన అగాధ రహస్యంగా తోచింది
కలలు కంటున్న ఆ అడవి లోంచి మేల్కొని
హేజెల్ పూరెమ్మ నా నాల్క కింద పాట పాడింది
నేను వెనుక వదలి వచ్చిన నా మూలాలు
ఒక్క పెట్టున…
పూర్తిగా »