‘ బొల్లోజు బాబా ’ రచనలు

చిక్కని ఏకాంతం నిండా చిక్కువడిన నీడలు.
నువు అందనంత సుదూరంగా ఉన్నావేమో! మరీను.
స్వేచ్ఛగా ఎగురుతోన్న ఆలోచనా విహంగాలు, కరుగుతున్న చిత్రాలు,
కూరుకుపోతున్న దీపాలు.

దూరంగా గంటలగోపురంలా అంతటా దట్టమైన పొగమంచు
ఉక్కిరిబిక్కిరిచేసే వేదనలు, అంతంత మాత్రపు ఆశలు,
మూగవోయిన చిమ్మెట,
నగరం మీదినుంచి రాత్రి నీ వదనంపైకి జారిపోతుంది.

అమాంతంగా ఒక అద్భుతంలా నువ్వొచ్చే వరకూ
నేను అనుకొనే వాడిని,
నా జీవితపు పాయలనన్నీ స్పృశించేసానని, నా వొగరు జీవితం
శిలల మధ్య, అలల తుంపరలో, పిచ్చిగా, స్వేచ్ఛగా
సాగరం వైపు సాగే ఒక అరుపు.
ఆ విషాదమోహనం,…
పూర్తిగా »

నీ ప్రేమలో ప్రకాశించే నా ఆత్మలా
తళుకుమంటూన్న తారలను
రాత్రంతా పక్షులు పొడుస్తున్నాయి.

నీడల గుర్రమెక్కి,
నేలపై నీలి కుచ్చులను రాల్చుకుంటూ
రాత్రి సాగిపోతుంది.

పూర్తిగా »

తేనెతాగిన మత్తులో తెల్లని తేనెటీగా!
సుళ్లుతిరిగే బాటను పొగమంచులో లిఖించి మాయమై
నా ఆత్మలో ఝుమ్మంటున్నావు ఇంకా.

నాకు ఏ ఆశాలేదు, నేనో ధ్వని లేని పదాన్ని
అన్నీ కోల్పోయిన బికారిని

ఓడను ఒడ్డుతో కలిపే ఆఖరి తాడువు, నువ్వే చివరి ఆశవు
నా ఎడారి నేలపై ఆఖరి రోజావు

నువ్వేమీ మాట్లాడవు కదా!

కనులు మూసి చూడు. అక్కడ రాత్రి రెపరెపలాడుతుంది.
నీ దేహమో చకిత నగ్న శిల్పం.

నీ లోతైన కనులలో రాత్రి తపతపలాడుతోంది.
చల్లని పూలచేతులు, రోజాల ఒడి నీవు.

తెల్లని నత్తల వలె నీ చనులు
నీ బొడ్డుపై సీతాకోకచిలుక…
పూర్తిగా »