‘ ఇంద్రాణి పాలపర్తి ’ రచనలు

తన కథని మోస్తూ
తిరుగుతాడు
భారంగా
ఊపిరి ఆగిపోయే
వరకు

తన కథకు
తానే
కథానాయకుడు
ప్రతి నాయకుడు

చెబుతూ పోతాడు
అడిగిన వాళ్ళకి
అడగని వాళ్ళకి
తన కథ
తన కాలికి
తానే కట్టుకున్న
బండ రాయి

వివేకం ముల్లె
వస్తుందని
బంగారు కంకణం
ఆశ చూపే
ముసలి పులిలా
తన కథలోకి
లాగుతాడు

తన
అనుభవసారాన్ని
గ్లాసుల కొద్దీ
తాగిస్తాడు

మనకి కథే
చెబుతాడు

తన వారసుడికి
పరువు…
పూర్తిగా »

తమ కవిత్వానికి కావాల్సిన వస్తువుల విషయంలో కొత్త బాటలు పట్టకుండా కవులు తరచుగా బాగా నలిగిన పాత బాటలోనే గుంపుగా నడవడం కద్దు. కవులు తరచుగాను, తరతరాలుగాను వాడతున్న ఆ పాత వస్తువుల్లో మచ్చుకి కొన్ని.

1. బంధాలు-అనుబంధాలు

అమ్మ అన్నా, అన్న అన్నా, నాన్నన్నా ఇంకా ఇతర బంధుత్వాలన్నా పిచ్చి ప్రేమ. అమ్మ పెట్టిన ముద్ద, నాన్న కొట్టిన దెబ్బ, చెల్లితో పంచుకున్న జీడీ, మరదలు పెట్టిన ముద్దు, అన్న కొన్న చొక్కా ఇలాంటివి. జ్ఞాపకాల పుట్టని కదిలిస్తే కాగితం మీద పరుగులు తీసే నల్ల చీమల్లాంటి కవితాక్షరాలు వేలకు వేలు. ఇవికాక కన్నఊరన్నా, పుట్టిన దేశం అన్నా వల్లమాలిన అభిమానం.

సాధారణంగా హైదరాబాదులోనో,…
పూర్తిగా »

నేను నీకు
ఏ మాటా ఇవ్వలేను.

వెచ్చని
ఈ గది
తలుపు తోసుకు
చల్ల గాలిని
వెంట తెచ్చావనో

కిటికీ దగ్గర
మాగన్ను
పావురాయి
నీ బూటు చప్పుడుకి
ఎగిరిపోయిందనో

తలలో
మెదిలే
తలపు
చేప

పదాల గేలానికి
చిక్కకుండా
తిరుగుతోందనో

ఈ కుర్చీలో
నే గంటనించీ
అక్షరాలు ఆవరించి
కూచున్నాననో

అందుకనో
మరెందుకనో.

ఇది రాత్రంతా నిద్ర పోదు

ఉదయాన్నే పేజీ పేజీకి
వేయించిన అప్పడాల్లాంటివి
వేపాకు పచ్చడిలాంటివి
సున్నుండల్లాంటివి
జీడి పాకంలాంటివి
వార్తలు పట్టుకొస్తుంది.

తెల్లారితే ఇది ఇక
నిద్రే పోతుంది

పేజీ పేజీకి
సాలె గూళ్ళే ఉంటాయి
సాలె గూళ్ళల్లో
చచ్చిన సాలీళ్ళు.