‘ చింతకింది శ్రీనివాసరావు ’ రచనలు

బరినికాన ఎంకట లచ్చాపాతుర్డు గోరు సనిపోనారు. నిన్నగాకమొన్ననే పట్నంలో పేనాలొగ్గీనారు. పెపంచికానికి దూరవైపోనారు.

‘‘లచ్చాపాతుర్డుగోరనే ఏటి.. కాలం తీరిపోతే వొవులైనా పోతారు.. రోజుకీ నక్షలమందిరి పుడ్డం నేదా.. పోడం నేదా.. ఈయనేం పైనించి దిగొచ్చినాడేటి.. అందర్నాగానే కిందినించి పైకెల్లీవోడో కదేటి..’’ ఈ మాదిరీగా మనం పాతుర్డుగోరి ఇసయంలో మాతరం అనీస్కోనేము. అదే మరి వచ్చింసిక్కు.
పాతుర్డుగోరేటి మామూలు మనిసేటి. గొప్ప తగ్నుమనిసి. సేనా మంచిమనిసి. కల్మసం తెలీని మనిసి. సమానింగా బగ్నమంతుడికీ ఈ బాబుకీ ఎంట్రుక ముక్కంత వోరాయే ఉంతాది. అదీ నేపోతే ఈయనగోరు పరమాత్ముడైపోను. ఆ బాబు మావూరోరేనని సెప్పుకుంతే మాకే కాదు. మా అర్జాపురం గ్రేమం ఇరుపంచాలా ఉన్న మేడివోడ, దొండపూడి,…
పూర్తిగా »