[అక్టోబర్ నెల సంచిక తరువాయి]
మేమిక బయల్దేరాలని నిర్ణయించుకున్న గంట లోపలే అయిదు డోలీ లు సిద్ధమయాయి. వాటిని మోసుకుపోయేందుకు పదిమంది మనుషులు, కాసేపు బుజాలు మార్చుకుందుకు ఇంకొందరు. మా సామాను మోసేందుకూ కాపలా కాసేందుకూ యాభై మంది అమహగ్గర్ మనుషులు. మాతోబాటు బిలాలీ కూడా ఒక డోలీ లో వస్తాడని తెలిసి నాకు ధైర్యంగా అనిపించింది. మిగిలిన అయిదో డోలీ లో ఎక్కేదెవరు ? ఉస్తేన్ ?? అదే అడిగాను
బిలాలీ ని.
” ఆమెకి ఇష్టమైతే వస్తుంది బిడ్డా. మా భూమి లో స్త్రీ తానేది కోరుకుంటే అది చేయవచ్చు. ఆమెను పూజిస్తాము మేము – ఆమే లేకపోతే సృష్టి…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్