పావురాలు
కిటికీ వద్ద చప్పుడు చేయడం లేదు
చీకట్లన్నీ దుఃఖించాయేమో
అద్దాలపై కన్నీళ్లు
కారుతున్నాయి
రోడ్డు మీద
వాహనాల రొదకేమైందో తెలియదు
జ్వరం వచ్చి పడుకున్నారేమో
పిల్లల అల్లరీ
వినపడడం లేదు
వంటింట్లో పొయ్యిపై
ఏదీ ఉడుకుతున్నట్లు లేదు

అంతా శ్మశానానికెళ్లారేమో
ఊరు ఊరంతా నిశ్శబ్దంగా ఉన్నది
నేల నేలంతా
నెత్తురు తుడిచి
అలికి ముగ్గేసినట్లుంది

కదం తొక్కే బూట్లు
మౌనంగా శవాలకు
కాపలా కాస్తున్నాయి
అలిసిపోయిన తుపాకులను
నెత్తుటి బొట్లు
పరామర్శిస్తున్నాయి

విరిగిపోయిన పెన్నుల మధ్య
తెల్లటి రక్తాశ్రువుల కాగితాలు
పగిలిపోయిన అద్దం ముక్కల్లో
ఛిద్రమైన జీవితాలు

మనసు మనసంతా
జ్ఞాపకాలు రూపాలుగా మారి
మాట్లాడుతాయని
ఆరాటపడుతోంది
ముందుకు వెళుతున్నా
ఎవరి పిలుపుకోసమే
తన్లాడుతోంది
నిలకడకు అలికిడి లేదు
ప్రయాణానికీ ధ్వని లేదు
నిశ్శబ్దంగా సమాధిపై
మోకరిల్లా
కొత్త ఏడాది
పచ్చగడ్డి మొలిచిన
శబ్దమైనా వినిపిస్తుందన్న ఆశతో..