“ఇవాళ లక్ష్మివారం…హమ్మయ్య ఇవాళ, ఇంకొక్కరోజు. అంతే, తరువాత వీక్ ఎండ్. బోల్డు పనులున్నాయి చేసుకోవడానికి” అనుకున్నాను ఆఫీసులో అడుగుపెడుతూనే. “సుహేబ్ అప్పుడే వచ్చేసాడే!”
“హాయ్ సుహేబ్!”
ఎందుకో కొంచం దిగులుగా ఉన్నట్టు అనిపించాడు. ముభావంగా “హాయ్” అన్నాడు. ఈమధ్య సుహేబ్ పనితనం మెరుగవ్వడం, డైరెక్టరుకి ప్రీతిపాత్రుడవ్వడం మా ఆఫీసులో కొందరికి మింగుడుపడట్లేదు. ఆ అబ్బాయికి ఏదో విధంగా తలనొప్పులు తేవాలని కొందరు సీనియర్స్ తెగ ప్రయత్నిస్తున్నారు. ఆ విషయమై తను కొంచం బాధపడుతున్నాడు. ఆ ప్రస్తావన నాదగ్గర తెచ్చినప్పుడల్లా “నీ పని నువ్వు సవ్యంగా చేస్తున్నంతకాలం నిన్నెవరూ ఏం చెయ్యలేరు లేవోయ్” అని సర్దిచెప్పే ప్రయత్నం చేస్తూ ఉన్నాను. సుహేబ్ నాకన్నా జూనియర్. నాలుగేళ్ళుగా ఒకే…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్