ఏ కాలానికి
ఆ ముందుమాటే రాస్తది
బహురూపులమారి.
ముక్కిరిపించి
మెడవంపున మెరిసి
ఒదిగినట్టే వొదిగి
కరిగినట్టే కరిగి
పూర్తిగా »
ఏ కాలానికి
ఆ ముందుమాటే రాస్తది
బహురూపులమారి.
ముక్కిరిపించి
మెడవంపున మెరిసి
ఒదిగినట్టే వొదిగి
కరిగినట్టే కరిగి
పూర్తిగా »
ఒకే ఆకాశాన్ని
ఏకకాలంలో రమిస్తున్న
ఏడు సముద్రాలు.
పల్చటి చీకటితెర వెనకాల
కావులిచ్చుకు పడుకున్న
పచ్చటి కొండలు.
పిరుదులూపుకుంటూ
పంటపొలాల్లో తిరుగుతున్న
గాలికన్యలు.
ఆకు నగ్నత్వాన్ని
అద్దంపట్టి చూపిస్తున్న
మంచుబిందువులు.
భూమి బొడ్డు మీద
పెరుగు చిలుకుతున్న
చంద్రుడు.
కంటి కౌగిట్లో నగ్నంగా కులకడానికి
పేజీ ముడులను ఒక్కొక్కటే విప్పుకుంటూ
పుస్తకం.
నిశీధి నడుమొంపున నక్షత్రపు మెరుపునంటించి
వెలుగుపువ్వుల జరీచీర జారిపడుతుంది.
ప్రేమావేశంతో ఒక్కపెట్టున హత్తుకున్నట్టు
గదులన్నీ అదాటున ఆక్రమించబడతాయి.
కలల్ని juggle చేస్తూ వచ్చిన అతిధి
కొనగోటితో ఖాళీలను పూరిస్తూ ఉంటాడు.
ఎగిసిపడే నిట్టూర్పుల జ్వాలల్లోంచి
సింహిక నిద్రలేస్తుంది.
శిఖరపు అంచున మోహరించిన మోహం
పలవరించే పల్లాల్లోకి సాగిపోతుంది.
పూతకొచ్చిన చీకటి
వెన్నెల ముసుగేసుకుని
ఊరుమీద పడుతుంది.
1
సూర్యుడు గోడదూకి ఇంట్లోకి రాగానే
చీకటి చీర విప్పి లోకం మీద పరిచింది.
కళ్ళు మిటకరిస్తూ
చుక్కలు.
2
చీకటి కొమ్మ నుంచి
రాత్రిగ్లాసులోకి విరిగిపడ్డ
ఓ ఐస్ క్యూబ్ లాంటి
కల.
అబ్బ!
ఎప్పుడూ అంతే
మత్తెక్కేలోపే కరిగిపోతుంది.
3
ఆకు చాటున నిలబడి
పూర్తిగా విప్పకనే
మత్తెక్కించే లోకాలని చూపిస్తుంది.
బొద్దు బొండుమల్లె.
4
సిగ్గుతో విచ్చుకున్న పువ్వు నడుం చుట్టూ
మరీ చిన్నదై బిగుసుకుపోయిన సిగ్గు బిళ్ళలా…
అది తొడిమేనా?!
5
రాత్రినదిలో చీకటితో కొంగు…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్