అదేదో నాక్కూడా కాస్త నేర్పగూడదూ?
చాలా సార్లు గమనిస్తూంటాను -
ఒక దారం ఐపోతుందా,
ఇంకో దారమేదో తెచ్చి కలుపుతావు
ఇంకో దారం చిక్కుపడుతుంది, ఓర్పుగా విడదీస్తావు
మరో దారం తెగిపోతుంది, నేర్పుగా ముడివేసి ముందుకు సాగుతావు
నీ అల్లికలో ఒక్క ముడి గానీ, ఒక్క చిక్కుగానీ వెతికినా కనిపెట్టలేరెవరూను
నేను ఒకే ఒక్కసారి అల్లాను ఒక ప్రేమని! ఒక బాంధవ్యాన్ని!
నా అల్లికలో చిక్కులూ ముడులూ ఖాళీలూ అన్నీ తేటతెల్లంగా కనపడిపోతూ ఉంటాయి..
నీ రహస్యమేంటో నాకు తెలిస్తేనా!
వీడ్కోలు
శ్రుతి చేసిపెట్టిన వీణ నుంచి
ఠంగ్ మంటూ అపశ్రుతితో తెగిపోయిన తీగెలాగ
…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్