వేళ్ళు నొప్పులు పెడుతున్నా
బుజ్జి వేళ్ళు పెన్సిల్ వదలవు
పెద్ద కాన్వాస్ మీద
కలని గీస్తుంది !
క్షణం నొసట ముడిచి
మరుక్షణం గల గలా నవ్వి
నా జీవన యాత్రకి
రంగులు అద్దుతుంది
ఏ గీత చూసినా
లోకం అంతర్ముఖమే!
2.
అలా వెళ్తుందా
కాలం పరిచే వలదాటి
అంతరంగాన్ని ప్రశ్నిస్తుంది
నాలోకి చూసినట్టు
చిరునవ్వుతో చూస్తుంది
సేదతీర్చే ఆలాపనతో
ప్రయాణిస్తుంది నాలోకి
చిన్ని అడుగుల వెంట
పెద్ద అడుగులు!!
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్