మనసు ఎడారిని తలపించింది
అల్లుకున్న ఊహలన్నీ ఆవిరైనట్టు
జ్ఞాపకాలన్నీ సంకెల తెంచుకున్నట్టు
ఏంటో ఎటుపోతున్నాయో
తలపుల రహదారులు
ఆరని ,అంతుచిక్కని అనలానికి
నన్ను సమిధను చేస్తూ
అప్పుడెప్పుడో ఉబుసుపోక
చెప్పుకున్న పిట్టకథ వెక్కిరిస్తోంది
చెట్టు నువ్వని నీడ నీ జ్ఞాపకమని
భావుకత వల్లించిన మనసుకి
ఆనీడ జాడే లేని మొండి గోడ వెక్కిరించింది
ఎన్నివసంతాలైనా చిగురించని
ఆ మోడు నేలకొరిగితే
మరి తపనల తలపులనే కానీ
నిన్ను చూడలేనని మనసు
నీ జ్ఞాపకాలని వేలివేయమంది
నిను వెలివేసి నేను ఒంటరినవ్వనా??
ఎన్ని రకాలుగా వివరించినా
అనునయించినా,అర్థించినా
వినని మనసు జ్ఞాపకాలతో
అలాగే ఉడికిస్తుంది ఊరడిస్తుంది
అంతులేని ఈ వింత ఆటలో
ఒక్కోసారి సమిధనై
అనునిత్యం జ్వలించే జ్వాలనై
ప్రేమాంబుధిలో ఓ తుంపరనై
తుంపరలతో నిండిన వర్షపు చెమ్మనై
ఏ క్షణానికాక్షణం నన్నిలానే
ఓలలాడనీ రేపటి నిన్నలో…
మంచి భావుకత నిండిన కవిత చాలా బాగుంది … మీనుండి ఇంకా ఎన్నో ఆశిస్తూ … ప్రేమతో జగతి
baagundi poorjnima gaaru
Really it is superb
చెట్టు నువ్వని నీడ నీ జ్ఞాపకమని
భావుకత వల్లించిన మనసుకి
ఆనీడ జాడే లేని మొండి గోడ వెక్కిరించింది
చాలా బాగుంది పూర్ణిమా.. ఒక భావుకత్వం మూగబోయినా , ఎంత ఆర్తి గా ఉంటుందో చెప్పావు .
baagundi .. abhinandanalu
ఆఖరి చరణాలు రమణీయంగా ,అత్యంత భావుకతో ఉన్నాయి
very sensibly expressive… nice one Poornima
అంతులేని ఈ వింత ఆటలో
ఒక్కోసారి సమిధనై
అనునిత్యం జ్వలించే జ్వాలనై
ప్రేమాంబుధిలో ఓ తుంపరనై
తుంపరలతో నిండిన వర్షపు చెమ్మనై
ఏ క్షణానికాక్షణం నన్నిలానే………… ఈ మాటలన్నీ చాలా భావుకతతో భలే ఉన్నాయి పూర్ణిమ గారు