On the bare barren lands…
On the expanse of green rice corns,
Over the roofs of the thatched hovels
And upon temples and glazing marble mansions
Comes down heavily the rain
in streams and currents and torrents

Rain is a demonstration of equality principle
A shuttle of water wool
Stitching the earth and heaven together;
A midwife attending soil’s labour;
A divine leaf-sap restoring vigour
To the greying moribund landscape.

Rain
Is an old primogenitor to both farmer and the farm;
Rain
A delectable spectacle of droplets landing on land
As watery lamps , as its heart bursts out.
Rain
A close pal of children
Who voyage their childhood on paper boats
An ambassador to couples
Trading sweet heart-throbs
Huddling under an umbrella;

Rain ….rain ….rain
Over dust and dirt
Threading and flooding rain
Inhaling the scents of wettish earth;
A Mother cow welcoming the calf capering in the wind
By caressing its back licking with tongues of showers;
A young bride drawing chalky designs
Over the surface of the lake with silvery dust;
A mischievous hammer battering the mountains.

Rain
Streaming down… and spinning down
Like a poem… a folklore…a garden of stars
Like a rainbow!

Come on children!
Out into the open leaving your schools and shrines …
Let us frolic in the carnival of rain!

Come on little sparrows!
Come out of your nests.
Let’s slake our dried up hearts
With droplets skiing down the cornices.
Let’s put our ears to the soft thrum
Of rain drops beating on the blades!

Men and women! Come out!
Liberate yourselves from your concrete cells
Let’s witness the musical extravaganza played on the grasslands
And present our natural selves afresh
Stemming the corruption of our affections.

Translated By: Nauduri Murthy
Original: Tummala Deva Rao (Telugu)

వర్షోత్సవం

బీడు భూములపైన, పచ్చని వరిపైరుల మీద
గడ్డితో కట్టుకున్న పూరి గుడిసెల మీద
పాలరాతి భవంతులపై – దేవాలయాలపై !
ధారలు … ధారలుగా వర్షం

వర్షం ఒక సమతా సూత్రం
భూమిని ఆకాశాన్ని కలిపి కుట్టే నీటి దారాల కండె

మట్టికి పురుడుపోసే మంత్రసాని

వాడిపోతున్న పచ్చదనానికి
వన్నె తెచ్చే పసరు మందు

రైతుకి భూమికి అనాది రక్తసంబంధపు దగ్గరి చుట్టం
గుండెను చింపుకుని నేలమీద నీటి దీపాలుగా వాలుతున్న
కమనీయ దృశ్యం

కాగితపు పడవల మీద బాల్యాన్ని పరిగెత్తించుకునే
చిన్నారుల ఆప్త మిత్రుడు

గొడుక్రింద బసచేసి గుండె బాసలు
విప్పుకుంటున్న జంటలకు
రాయబారి వర్షం
దుమ్ము ధూళి మీద ధారలు … ధారలుగా వర్షం

మట్టి పరిమళాన్ని శ్వాసిస్తూ
లేగదూడ గంతులేసినపుడు చిరుగాలితో స్వాగతం పలికి
చినుకులతో వీపు మీటే కామధేనువు

చెరువు నిటిలో వెండి ముగ్గులు పెట్టే నవ వధువు

కొండలను కరిగించే కొంటె సమ్మెట
వర్షం ధారలు… ధారలుగా
వొక పద్యంలా… జానపదంలా.. చుక్కల వనంలా..
ఇంధ్రధనువులా!

రండి పిల్లలారా!
బడులు వదిలి – గుడులు వదిలి
వర్షోత్సవంలో కేరింతలు కొడుతూ తడిసి తరిద్దాం!!

రండి పిచ్చుకలారా!
గూళ్ళువదిలి
ఎండిపోతున్న గుండెలను
చూరునీళ్లతో తడుకుండాం
పత్రాల మీద పడుతున్న నీటి చప్పుళ్లను
చెవులుపెట్టి విందాం

మనుషులారా రండి!
కాంక్రీటు భవనాల ఖైది చెరను వదిలి
పచ్చిక బీళ్లలో వర్ష సంగీత విభావరి తిలకిద్దాం
వికృతంగా మారుతున్న మనోఃకృతిని
కొత్తగా ఆవిష్కరించుకుండాం!

-తుమ్మల దేవరావు