Somehow
I like more …
The sky
that endlessly stretches its hands
in all direction…
The waters
Whether they overwhelm the banks
or attenuate to a bare ten-feet tributary
but, nevertheless run…
The wheel on the move
even if it were
that of a child’s tricycle …
The nib of a writing pen…
The mote of dust wafted by the wind…
And, even the wall-clock
that runs half an hour behind…
than
a beatless heart
like you.
Original: Devipriya (Telugu)
Translation: Nauduri Murthy
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్