(సిలికాన్ లోయ సాక్షిగా-18)
సూర్య ఉదయానే నిధిని వేసవి స్కూలుకి దిగబెట్టి ఆఫీసుకి వెళ్ళిపోయేడు.
బైట ఎండ వేయి విద్యుద్దీపాల్ని ఒక్క సారి వెలిగించినట్లు, కాంతి వంతంగా ఉంది. జూలై నెల ఉదయం కావడం వల్ల నును వెచ్చగానూ, హాయిగానూ ఉంది.
ఇక్కడి ఎండకీ, ఇండియాలో ఎండకీ తేడా ఉన్నట్లు అనిపిస్తుంది నాకు. ఇక్కడ కిరణాలు సూటిగా కాకుండా ఏటవాలుగా పడ్తున్నట్లూన్నా ఒక గొప్ప ప్రకాశం ఉంటుందిక్కడి వెల్తురులో. కాలుష్యం గాలిలో ఎక్కడా లేక పోవడం వల్లనో, లేదా ఉత్తర అయన రేఖలకు దగ్గరగా ఉండడం వల్లనో, నాకు హఠాత్తుగా కాంతివంతమైన అలీసియా ముఖం గుర్తుకొచ్చింది.
మా ఇంటికి రమ్మని ఫోన్ చేసేను.
“నీకు తెల్సిందేగా,…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?
రాజేంద్రప్రసాద్ on ద్వంద్వపదాలు
N Rammohan on ద్వంద్వపదాలు