మనసు ఎడారిని తలపించింది
అల్లుకున్న ఊహలన్నీ ఆవిరైనట్టు
జ్ఞాపకాలన్నీ సంకెల తెంచుకున్నట్టు
ఏంటో ఎటుపోతున్నాయో
తలపుల రహదారులు
ఆరని ,అంతుచిక్కని అనలానికి
నన్ను సమిధను చేస్తూ
అప్పుడెప్పుడో ఉబుసుపోక
చెప్పుకున్న పిట్టకథ వెక్కిరిస్తోంది
చెట్టు నువ్వని నీడ నీ జ్ఞాపకమని
భావుకత వల్లించిన మనసుకి
ఆనీడ జాడే లేని మొండి గోడ వెక్కిరించింది
ఎన్నివసంతాలైనా చిగురించని
ఆ మోడు నేలకొరిగితే
మరి తపనల తలపులనే కానీ
నిన్ను చూడలేనని మనసు
నీ జ్ఞాపకాలని వేలివేయమంది
నిను వెలివేసి నేను ఒంటరినవ్వనా??
ఎన్ని రకాలుగా వివరించినా
అనునయించినా,అర్థించినా
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?