‘ శ్రీనివాసు గద్దపాటి ’ రచనలు

మేం కలసిపాడుతాం
పాటలో లయవుండదు
అయినా మే పాడుతాం
ఎందుకంటే…?
ఆ రాగం మాదికాబట్టి
మేం ఎండలో పనిచేస్తాం
మా స్వేదం ప్రవహిస్తుంది ఎండలో
శ్రమకు ఫలితమేంటో తెలుసా…?
మూడుపూటలాతిండి..!
ఇక ఎవడైనా
సంతోషంగా పాడగలడా సుమధుర గీతాన్ని….?!
రాత్రి ఒక స్వరం వినిపిస్తుంది
చల్లని వణికించే స్వరం
హోళీ నో….
ఇంకేదో…..
కృతజ్ఞత మరచిన దెయ్యాల పాట
ఏదైతేనేం….!
ఇప్పుడు పాటల రాగం మారిపోతుంది
హొయ్య…హో.
హొయ్యా…. హొయ్యా
చిన్న గోతామును ఎత్తినట్టు
మా…
పూర్తిగా »

వారికి భయం
బంజరభూమి గుండెల్నిచీల్చి
ఆహారాన్ని పండించే నల్లని గరుకైన చేతులు
ఇప్పటివరకు వారికి ప్రవేశం నిషిద్దమైన చోట
అదేసామర్ద్యంతో కలుసుకుంటాయని
వారికి తెలుస్
ఇదొక యుద్ధం అని
వారికి తెలుసు ఓటమి తధ్యమని
అయినా ఒక అబద్ధపు ముసుగువేసుకొని
ఏంతాకాలం…?
వారు ఓడిపోవటం తధ్యం.
వాలియొక్క తీక్షణ బాణాలనుండి
ఆకాశం నుండి వర్షించే నిప్పులనుండి..
అయినా..
వారు తమ పాత బాణాల్ని పదునుపెట్టుకుంటున్నారు
చౌరాస్తాల్లో నిర్భయంగా తిరుగుతున్నారు
వారికి తెలుసు
రోడ్లమీద కవాతు చేసే ఖాకీలు
వారి రక్షణకోసమేననిపూర్తిగా »

ఎవరు మేల్కొన్నారు..?
ఎవరు నిద్రపోతున్నారు..?
ఏం మార్పు జరిగిందిక్కడ..!?
ఇప్పుడుకూడా…..
ఒకశిశువు
తల్లి గర్భాన్నుంచి
కులాన్నివెంటేసుకొని పుడుతుంది
బోధపడుతుందా….!?
ప్రపంచమే బోధపరుస్తుందిలే….!
ఈ కులం ఎట్లాంటిదంటే….?!
వయస్సుతోపాటు రెండు రెట్లుపెరుగుతుంది
ఇప్పుడుకూడా మనిషి
ఒకచెట్టునెక్కి
కూర్చున్నకొమ్మనే నరుక్కుంటున్నాడు
ఈ నీడలు ఎప్పటినుండో
వెంటాడుతూనే వున్నాయ్…
కులం
నరికేస్తె తెగిపోదు
కాల్చేస్తే కాలిపోదు
అదికూడా..
ఆత్మలలాగే అమరత్వం పొందింది

హిందీ: హరీష్ పర్మార్ (హరీష్ పర్మార్ ప్రముఖ గుజరాతీ దళితకవి)
స్వేచ్చానువాదం:శ్రీనివాసుగద్దపాటి

అదినేనే
శుబ్రంగా ఊడ్చిన రోడ్లమీద
చీకట్లో మెరిసే మెరుపు
ఆ మెరుపును నేనే

చేతిలో విరిగిన ఆటబొమ్మతో
పులకించిపోయె పిల్లాడు
పిల్లవాని ముఖంలో పులకింత
ఆ పులకింతను నేనే

పొలంలో
మట్టినుండి మొలకెత్తే
ధాన్యపు సువాసన
నేనే

వారు ఎవరినైతే ధూషించి గెంటివేస్తారో
ఆఇంట్లో
మర్చిపోయి
ఆకలికి ఏడ్చే పిల్లలు
ఆ ఏడుపులో… ఆకలి
ఆ ఆకలి నేనే

వంచనకు గురై
బక్కచిక్కిన జనాల
గాయపడిన ముఖాలపై
గాయంలా అతుకున్న
సంతాపభరిత దినాలు
ఆ ముఖాల్లో
ఇంకా…
పూర్తిగా »