‘నన్ను క్షమించవా?’
ఆ మొదటి రాత్రి అతడన్న మాటలు
ఎడారిగాలుల్లా ఇప్పటికీ బాదుతూనే ఉన్నాయి
కొర్కెల కొంగున వేసుకొన్న ముడి కాళ్ళకడ్డుపడింది
*
గది నిండా ఊడలతో ఆ వృక్షం
రాత్రంతా కురుస్తూనే ఉన్న
తెల్లటి మంచును స్పర్శిస్తూనే ఉది
ఆ గది చేరుకున్ననదులు
చెరొక ప్రక్కన మౌనంగా ఘనీభవించి
నిశ్శబ్ధంగా ప్రవహించుకొంటున్నాయి
*
ఉద్వేగాల ఉత్సుకతల తీరాల్ని తగలకుండానే
ఆ ఉదయం ఆమెను చూసిన ప్రతి చూపు
బాగా జ్ఞాపకమే
ఏది ఒక్కసారి ఆ సిగ్గుల మొఖం చూపించూ
*
లోపల్నుండి దావానలంలా ఉష్ణ ప్రవాహం
ఆమెకు…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్