కవిత్వం

ఫింగర్ ప్రింట్స్

అక్టోబర్ 2016

గదిలోకి వెళ్ళాక
మనల్ని మనం మరచిపోవల్సిందే

పొడి పొడి అంకెలబిళ్ళ
మన మెడలో వేలాడదీస్తరు

గదావరణమంతా శీతలీకరింపబడ్తదికదా
ఉచ్వాస నిశ్వాసలు, హృదయ స్పందనలు, భావోద్వేగాలు
క్రమబద్దీకరింపబడతయి
నిశ్శబ్దీకరింపబడతయి కూడా-

ఎదురుగ్గా గాజు తెరల కావల నుంచి
అతనో అమెనో సైగలిస్తుంటరు

కుడిచేతి నాలుగువేళ్ళు
ఎడం చేతి నాలుగు వేళ్ళు
రెండు బొటనవేళ్ళు ఆ పరికరం మీద వుంచమని-

రక్తప్రసరణలు ఒలకొద్దు
చేతిరాతల లిపి అందం అంటుకోవద్దు
అరఫీటు స్టాండు మీద బుద్దిగా కూచుని
ముఖాన్ని సరిగ్గా పెట్టాలె-
కళ్ళలోంచి ఏ దృశ్యాలు ఊరవద్దు
ముఖ కవళికల స్వేచ్చ అరికట్టుకోవాలె

వాళ్ళకు కళ్ళు, ముఖము, చేతివేళ్లు
మాత్రమే అవసరం
ఆత్మ వుందో లేదో
సంపద్వంతంగా కొట్టుకుంటుందో లేదో
ఈ(e-) పరమాత్ములకు అక్కర్లేని విషయం

గదిలోంచి బయట పడ్డాక
ఇల్లలుకుతూ ఈగ
తన పేరు మరచిపోయినట్లుగనే
పని చేస్తూ, చేస్తూ
నా నెంబర్ బిళ్ళనే గుర్తుంచుకుంటున్న

నా రేపటి ప్రపంచాన్ని
వీసా చుట్టే అల్లేసుకుపోవడం
అలవాటైపోయింది నాకు-