గడ్డ మీద నిల్చుని
నది మీది ప్రతిబింబాల అంతరంగాల్ని
కొలవగలమా,
అడుగు ముట్టాలేమో-
చెట్టు చిగురాకు కొమ్మ కొసన వూగుతూ
రంగుల హరివిల్లు మీద
వాన చినుకులై కురువగలమా,
మబ్బులో మూగాలేమో-
దారివెంట పోగొట్టుకున్న వెండి కలలతో
అదేపనిగా
తనలో తనుగా
గులుగుతూ పోగలమా,
ఎలదేటి పాటొకటి
వెంట రావాలేమో-
శత్రునిర్మిత సుదీర్ఘ రాత్రుల
తీరమైదానాల్లో
ఒక్కడిగా నడువగలమా,
అల్లుకున్న పదసైన్యాల గూటిలో
ప్రమత్తంగా కన్ను మలపాలేమో-
అడివినంతా గాలించినా
ఏ కూత యే పక్షిదో
ఏ ఆకు కన్నం యే విలుకాడు చేసిందో
కనిపెట్టగలమా,
జకముక రాపిడిలో
గిరిజనుడై పోల్చాలేమో-
సైకత చ్చాయల
నిదుర విహారంలో
సుఖానందాల సముద్రమట్టాన్ని
స్పృశించగలమా,
గొర్వెచ్చటి కలై దూరి, గిలిగింతలు పెట్టాలేమో -
ఏ తొవ్వ
ఎన్ని మలుపుల మెలికల విరిగిపోతుందో
దూసిన బాణం పుల్ల
ఏ రణరంగాన్ని అంగాంగాలుగా దునుమాడుతుందో
సిరా జల్లిన తెల్లకాగితం
ఏ ఆకాశ వరమై ఎవరికై అవతరిస్తుందో
ఇదమిత్తంగా చెప్పగలమా
ఖరాఖండిగా తేల్చగలమా
అలవికాని అపురూపాపేక్షల
ఒడిసి పట్టుకోజాలని సాహస క్రియా విన్యాసాల
పదిపదుల పరిపూర్ణ జీవితాన్ని
అన్ని వైపుల్నుంచీ
ఆక్రమించుకుంటే తప్ప…
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్