శ్రావ్యంగా
వినడానికి వీనులు గావాలె
అరవై ఏండ్ల కల వలపోతని వినకపోవడానికి
బ్రహ్మ చెవుడు గావాలె
తెరిపిలేని వీక్షణానందానికి
అక్షులు గావాలె
తనువుల నంటువెట్టుకుని
బతుకుల బుగ్గి చేసుకున్న అమర దృశ్యరూపాలు
కనబడకపోవడానికి
గుడ్డి కనుగుడ్డొకటి గావాలె
తెలుగు తేనియలు చప్పరించడానికి
సమైక్యపు లాలాజలంలో ఈదడానికి
రుచికరమైన నాలుక గావాలె
ఆంబుక్క పెట్టడానికి
అడ్డుకునే అడ్డగోలు మాటల కోసం
మడత పడ్డ నాలుక కూడా గావాలె
హాస రేఖల ప్రదర్శనకు
ముఖారవిందం గావాలె
ఆంధ్రప్రదేశ్ రెండుగా చీలినట్టు
టీవీలో చూపినపుడు
వికృత ప్రకోపాల జేవురింపు మొహం
అత్యవసరంగా గావాలె
విశ్వాన్ని ప్రేమించగలిగే
విశాల సహృదయత గావాలె
నోటికొచ్చే బుక్క నెత్తగొట్టడానికి
ఎంతకైనా దిగజారే కుత్సిత మనసు
గట్టిదే ఖచ్చితంగా గావాలె
కుప్పమో కడపకో తప్ప
తంగెళ్ళు దాటని కాళ్ళతో
సీమ చెట్టుకో, కోస్తా మిర్చికో తప్ప
పెట్టుపోతలు జరుపని చేతులతో
వెయ్యికాలాల పెత్తనం
ఎన్నికల్లేకుండా మాకే గావాలె
ప్యూపాదశ నుంచీ సీతాకోకచిలుక అయ్యేవరకూ
1953 అనంగీకార కలివిడి మొదలు 2013 నిరవధిక కన్నారని ఆకాంక్ష వరకూ
అడ్డుకొంటూనే వుండాలె
అయితే గియితే
అన్నీ అన్నీ అన్నీ వున్న
హైదరబాద్ మాకే గావాలె
విడిస్తే గిడిస్తే
మా భీషణ ప్రతిజ్ఞలేం గాను
తొడగొట్టిన పౌరుషాలేం గాను
తేరగా మేసే మా నోరేం గాను
అంచేతా మేమందరం గుడ్క
వొదల బొమ్మాళీ
నిన్నొదల…!!!
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్