పురాతన వస్తువుల అంగడి
మనస్సు
ఒక విధమైన
చోర్ బజార్
తనని తానే దొంగిలించి
అమ్ముకుంటుంది
సరైన కొనుక్కునే వాళ్ళు అరుదు
అందుకే వారం వారం
సంతలా
మారుతుంది
ఈ సారి
మనస్సుని బుడగలొ పెట్టి
వదిలేస్తాను
తస్సాదియ్య
అందినోడి చేతిలొ
కోరికలదారం గాజుపెంకులై
గుచ్చుకుంటాయి
అన్నీ కొని పెకలించవచ్చన్న
వాడి గుండె ధైర్యం విరిగి
రెండు పొరలనడుమ రంద్రమవుతుంది
దిక్కుతోచక
రక్త పిపాసి
వీధిన పడి
ఇక బతకడానికి
వుబికి వచ్చే
…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్