నీ జ్ఞాపకం
తలెత్తి
ఆకాశాన్ని చూస్తే
మధ్యాహ్నం చందమామ
సగం నవ్వు నవ్వింది!
పూర్తిగా »
నీ జ్ఞాపకం
తలెత్తి
ఆకాశాన్ని చూస్తే
మధ్యాహ్నం చందమామ
సగం నవ్వు నవ్వింది!
పూర్తిగా »
గాజు పగిలిన శబ్దానికి నిద్ర లేస్తుంది ఆమె
కిలకిలారావాల కలలు కావాలంటుంది
అప్పట్లో రెక్కలు తెగిపడ్డాయేమో చూడమనేది
అసలైతే ఆమె ఒక దూదిపింజె,
రాళ్ళ మధ్య చిక్కుకున్నదంతే
వలను వదిలిన వెర్రి పిచుక
నిజం చెప్పాక ఆమె ఫక్కున నవ్వింది
పూర్తిగా »
ప్రేక్షకుల గేలరీల మధ్య ఒద్దికగా కూలబడి
నాటకాన్నిశ్రద్ధగా చూస్తూ కనిపిస్తాడతను
తెరలు దగ్గరగా జరుపుతున్నప్పుడు
ఎందుకో అస్తిమితంగా కదులుతాడు
చప్పట్లు ముగిశాక
ఎక్కడెక్కడో నిశ్వాసాలు, పొడిదగ్గు,
ఎవరో చిన్నగా మాట్లాడుతున్న చప్పుడు
ఆరుతున్న దీపాలతో పాటే
మెల్లిగా నిశ్శబ్దం పరుచుకుంటుంది.
ఆ చీకటిలో అతను ఒక్కడే నల్లగా మెరుస్తాడు!
ప్రతీసారీ ఇలాకాదు
సందోహం లో అతను సంతోషంగా కనిపిస్తాడు
కొందరిని ఆటపట్టించడానికి బోలు ప్రయత్నాలే కాక
సమూహాల్నిసమకూర్చి చర్చలను లేవనెత్తుతుంటాడు
చిరునవ్వు ల వెనుక మసక చూపును దోపుతాడు
కనిపించని
బరువును మోస్తూ పలకరిస్తాడు
అవును కదా!
వెల్కమ్ డ్రింక్ లు తాగేసి
ఫేడెడ్ జీన్స్ మ్యాచ్ అయ్యాయని మురిసిపొతే సరా ?
ఒంటరి స్నేహగీతికలు ఆలపించి ఎవరిని మభ్యపెట్టినట్లు?
పొగడ్తల ఆవల మసకగా కనిపించేదేదో
ఇద్దరమూ చెప్పుకోము, కానీ కాస్త
రంగుల్లో గాఢతనో , చీర వెనుక మడతలనో
ఏదో ఒకటి, మాటలు గడవడానికి వాడుకున్నామా లేదా
మరి వేరువేరు దాహాలు తీర్చు మార్గం, ఇదేకదా!
ఇదిగో, కారణాలు అడ్డు పెట్టుకుని నేను నీకు ఇచ్చిన కానుక
ఎక్కువ కాలం దాచుకోవని తెలుసు కానీ
నాకు కూడా దానితో పెద్దగా అవసరం లేదనే తెచ్చాను
…
పూర్తిగా »
ఇంతాచేసి, చూసిన సినిమాకి ఇంకోసారి వెళ్లినట్లే!
మరో పాత్ర ప్రవేశించే వరకూ వృత్తాలలో సాగుతాం
అరె పిచ్చీ... గొలుసులదేముంది? లంకె తెగగానే జారిపోతాయి
మరి కోపమో? కారణమే మరిచిపోయేంతగా మిగిలిపోతుంది
పూర్తిగా »
ఆఖరున అందించిన టీ చేదుగా తగిలింది
కప్పు అడుగున చక్కెర కలవక మిగిలిపోయింది
***
మెట్లవద్ద ఎదురుపడ్డ మొహమాటపు తెర
స్ట్రాటజీల వలసలో సర్రున చిరిగింది
వర్షాకాలపు సాయంత్రాలను సాగనంపుతున్నప్పుడు
చిలిపి మువ్వల రింగ్ టోన్ సవ్వడి మదిని తాకిందా?
ఒక స్నేహం నాది, ఒక అనుభూతి నీది
కరచాలనాల కత్తిరింపులతో
వెక్కిరింతల పట్టు పోగులు అల్లినపుడే
అవును, అక్కడే, అలజడి భూతం పట్టింది
ఏదీ ఇటు నిలబడు, ఈ ఫ్రేమ్ లో సెల్ఫీ దిగి
ఇంకాసేపు సమయాన్ని
డబ్బాల ఆల్బమ్ లో దాచి, తాళం పడేసుకోవాలి
***
గుండెతడి పంచుకున్నాక…
పూర్తిగా »
నిజంగా మరణించిన క్షణాల్లో జీవించానిపుడు
ఏదీ పట్టదు నాకు, ఆఖరుకు నువ్వు కూడా!
నవ్వులా నన్ను దాచుకుంటూ మురిసిపోతున్నప్పుడు
సాగిపోతూన్న తీరం వంపున హటాత్తుగా నీకెదురవుతాను
జడలుదులిపి గాలితో అల్లరి చేస్తున్నానేగానీ
పక్కనున్నావన్న ఉనికి కన్నా
రాత్రిలో మనం ఉన్నామన్న అతిశయమే ఎక్కువగా
పాడు నాతో కలిపి, లయతో జతకలుపు
వద్దొద్దు కళ్ళు కలపకు, కలలు అవసరమే లేదు
పదాలను పలుకుతూ వేరువేరుగా ఎపుడైనా కలుద్దాం
కిటికీనే తెరిచాను కానీ ఆకాశాన్నే ఇచ్చావే!
శూన్యంలో ఒంటరిగా తేలాలనుకున్నా
కాళ్ళు నేల వదలవు..ఖర్మపు బతుకు!
ఆత్మను అలవోకగా అలరించినపుడు
వెర్రెక్కించే చల్లగాలికీ, పాటల…
పూర్తిగా »
గాల్లో కందిరీగలు గీసిన గీతల్లా
శబ్ధం రాని గజిబిజి అరుపులు.
తెలిసీతెలియని స్తబ్దత నువ్వు
అజ్ఞానపు మొద్దు అంచుల్ని
సూటిగా అరగదీసే ప్రశ్నలతో నేనూ!
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్