‘ మండువ రాధ ’ రచనలు

“సౌమ్యా, అశోక్ అంకుల్ ఇంట్లో పార్టీకి నువ్వు రాగలవుటే?” అంది అమ్మ.

“ఊఁ వస్తానమ్మా, ఇంట్లో చాలా బోరింగ్ గా ఉంది. సాయంత్రం వరకూ రెస్ట్ తీసుకుంటే పార్టీలో కూర్చోగలనులే” అన్నాను. నాకిప్పుడు తొమ్మిదో నెల. ఇంకో వారంలో డెలివరీ డేట్ ఇచ్చారు. నాకు నిజానికి ఓపిక లేదు కాని అక్కడ దామిని గారిని చూడొచ్చుకదా అనుకోవడంతో ఉత్సాహం వచ్చేసింది.

దామిని – నాకు ఇష్టమైన రచయితల్లో ఒకరు. అశోక్ అంకుల్ డాక్టర్. బిజినెస్ మాగ్నెట్ కూడా. భార్య పోయాక దామిని గారితో లివ్ ఇన్ రిలేషన్ లో ఉన్నాడు.

సాయంత్రం అమ్మ, నాన్న, నేను బయల్దేరి వెళ్ళేప్పటికే అతిథులు చాలా మంది వచ్చేసి…
పూర్తిగా »

నా పేరు శీను. నా వయసు పదిహేనేళ్ళు. కాదు కాదు – ఇప్పుడు నేను ఇంకా ఆమె కడుపులోనే ఉన్నాను. పదిహేనేళ్ళు అంటే – నేను బతికున్నప్పుడు నా వయసు పదిహేనేళ్ళని.

నేనే ఆమెకి బిడ్డగా పుట్టబోతున్నానని ఆమెకి తెలిసిపోయింది. అదిగో చూడండి!… “నువ్వే కదరా శీనా నా పొట్టలో ఉందీ!? నాకు తెలుసు, నువ్వే నాకు బిడ్దగా పుట్టబోతున్నావు”అని ఎన్ని సార్లు అనుకుంటుందో…

మా నాన్న ఆమె మంచం మీద ఓ పక్కన ఒదిగి పడుకోనున్నాడు. ముందు గదిలో అమ్మమ్మ (నాకు కాబోయే అమ్మమ్మ) దగ్గుతోంది. ఆ పల్లెటూళ్ళో పెంకుటిల్లు బావుంది.

ఇంకాసేపట్లో నా తల్లి కాబోతున్న ఆమె జీవితం గురించి మీకు ఇప్పుడే…
పూర్తిగా »

నాలుగు రోజుల నుండీ ఒకటే ముసురు. ఐదో రోజు సాయంత్రం కాస్త తెరిపి ఇవ్వడంతో రంగరాయపురం అమ్మలక్కలంతా బిందెలు తీసుకుని ఒక్కొక్కరే కృష్ణ ఒడ్డుకు చేరారు. జమీందారుగారి కోడలుపిల్ల కృష్ణమ్మలాగా గలగలా నవ్వుకుంటూ వచ్చి "అబ్బ! నాలుగు రోజులు కృష్ణని చూడకపోతే ఎంత దిగులేసిందో” అంది. పెద్దింటి కోడలు ఏం మాట్లాడినా అందమే అన్నట్లుగా "ఓయమ్మ నాలుగు రోజులకే దిగులేసుకున్నావా?" అంటూ ఆమెని అల్లరి పట్టించారు ఆమె స్నేహితులు.
పూర్తిగా »

ఆడపావురం

“నేను అతన్ని చంపాలనుకోలేదు. నన్ను కాపాడుకోవాలనే ఉద్దేశంతో నేనే అతన్ని పొడిచాను. తప్పు నాది. నా బిడ్డది కాదు. నా బిడ్డనీ, నా చెల్లినీ, నా భర్తనీ వదిలేయండి. విచారించడానికి ఎన్ని చోట్ల నుండో వచ్చిన ఈ పెద్దల పంచాయితీకి ఏం జరిగిందో చెప్తాను…

అదిగో ఆ కనపడుతున్న రావిచెట్టు గూడే మా నివాసం. ఇంట్లో నేను, నా కూతురు, మా ఆయన, నా తిక్క చెల్లి ఉంటాం. తిక్క అంటే పెద్ద తిక్కదేం కాదు కాని అస్తమానం ఏవేవో తింగరి మాటలు మాట్లాడుతుంటుంది. పాపం అనాకారిదని దాన్నెవరూ పెళ్ళి చేసుకోకపోతే మా అమ్మానాన్నలు పోయాక మా ఇంట్లోనే ఉంచుకున్నాను.…
పూర్తిగా »

నా గురువు గారు కావ్యం రచించారు. కేవలం నా భర్తతో నన్ను కలపాలని రాసిన కావ్యమట అది. నిన్న రాత్రి ఆ కావ్యాన్ని చదవమని దాన్ని నా మందిరానికి పంపారు. ‘స్త్రీలు అసూయ, అభిజాత్యం, అహంకారాలతో తెలియక ఏమైనా తప్పులు చేస్తే మగవాళ్ళు క్షమించాలి కాని వాళ్ళని దూరం చేయకూడదు’ అని మగవారికి చెప్తున్నట్లుగా రాసిన ఆ కావ్యాన్ని చదివినప్పటినుండీ నా మనసు మరింత వ్యధలోకి జారిపోయింది. ఇన్నేళ్ళ ఆవేదనల జ్ఞాపకాల రొదకి ఈ వ్యధ తోడై రాత్రి నిద్ర దూరమైంది.

నా భర్త నాకు చేసిన అన్యాయాన్ని నా గురువుగారు తన కావ్యంలో ఎత్తి చూపుతాడనుకున్నాను. నా ఆవేదనకి అక్షరరూపమిస్తాడనుకున్నాను.…
పూర్తిగా »

నాతో పాటు ఆర్ట్ కాలేజీలో చదువుకున్న నా ఫ్రెండ్ రాం ప్రసాద్ సినిమాల్లో ఆర్టిస్్ట గా చేరి వేగంగా ఆకాశపథంలోకి దూసుకుపోతున్నాడు. నేనేమో మా ఆవిడ బ్యాంక్ లో ఉద్యోగం చేస్తుంటే ఇంట్లో కూర్చుని బొమ్మలు వేసుకుంటుంటాను. అప్పుడప్పుడూ - అప్పుడప్పుడూ కాదులే బాగానే పత్రికల్లో కనపడుతుంటాయి నా బొమ్మలు.
పూర్తిగా »

“నీతో మాట్లాడాలి సాయంత్రం పెందరాడే వస్తావా?” అన్నాను షూస్ కి లేసులు బిగించుకుంటున్న ఆయనకి దగ్గరగా వెళ్ళి.

“అబ్బబ్బ! సునందా! ఎప్పుడు చూసినా ‘నీతో మాట్లాడాలి’ అంటూ స్టార్ట్ చేస్తావు, ఏదో సీరియస్ విషయమేమో అనుకుని వస్తానా, పిచ్చి వాగుడు మొదలు పెడతావ్ – ‘మనం ఇట్లా కాదు ఉండాల్సింది అనో, అబ్బాయి మనసులో ఏముందో అనో’ – అసలు నీకు ఇలాంటి ఆలోచనలు పుట్టడానికి కారణమేంటో!? నీ లాంటి వాళ్ళ మెదడుని తీసుకెళ్ళి మ్యూజియంలో పెట్టాలి. సరేలే నాకు ఆఫీసుకి టైమయింది” గొంతులో విసుగు.

అతన్ని ఏమైనా అని బాధించాలన్నంత కోపం వచ్చింది. వద్దు వద్దు – ఎందుకు పండగ పూట గోల?

మల్లెపువ్వులాంటి తెల్లని బట్ట బుట్టపైన కప్పి ఉంటుంది. ఎవరైనా బిస్కెట్టు కొనుక్కుంటుంటే ఆ గుడ్డను కొంచెంగా తొలగించి అడిగిన బిస్కెట్టు తీసి ఇస్తాడు. మేం పిల్లలందరం ఆ కొంచెం సందులోంచే బిస్కెట్లని చూడాలని ఉబలాటపడేవాళ్ళం. నేనైతే అందర్నీ నా మోచేతులతో తోసేసి సాయిబు పక్కకెళ్ళి చూసేదాన్ని. గుండ్రనివి, వంకలవి, నిలువువి, చతురస్రాకారపువి, త్రిభుజాలు, నక్షత్రాలు ముఖ్యంగా చంద్రవంకలు వీటన్నింటికీ మధ్యలో పెద్ద చందమామ బిస్కెట్టూ...... తీపివి, ఉప్పువి, జీలకర్ర బిస్కెట్లు, వాము బిస్కెట్లు అన్ని రకాలూ ఉండేవి సాయిబు దగ్గర. కొన్ని బిస్కెట్ల పైన వేరుశనగ పప్పు ముక్కలు, పిస్తా పప్పు ముక్కలు, జీడిపప్పు ముక్కలు చల్లి ఉండేవి. అవి కాస్త రేటు ఎక్కువ. అన్నిటికంటే…
పూర్తిగా »