‘ స్వాతికుమారి బండ్లమూడి ’ రచనలు

దేవుడా దేవుడా, అతను నాకు ఫోన్ చేస్తే బాగుండు. పోనీ నేనే చేస్తే? నిజంగా ఇంకెప్పుడూ నిన్నేం కోరుకోను, నిజ్జం. భగవంతుడా…ఇదంత పెద్ద కోరిక కూడా కాదు, నీకిది చాలా చిన్నది. చాలా చాలా చిన్నది. దేవుడా అతను ఫోన్ చేసేలా చూడు. ప్లీజ్ ప్లీజ్.

ఒకవేళ నేను ఈ సంగతి ఆలోచించకపోతే ఫోన్ మోగుతుందేమో. అవును, కొన్నిసార్లు అలాగే ఔతుంది. పోనీ వేరే ఏదైనా విషయం గురించి ఆలోచిస్తే? ఐదైదు అంకెలు వదుల్తూ ఐదొందలు లెక్కపెట్టుకుంటా, నిదానంగా. లెక్క పూర్తయ్యేసరికి మోగొచ్చు. అన్ని అంకెలూ లెక్కపెడతా, ఏదీ వదలను. మూడొందలు లెక్కపెట్టేశాక మోగినా కూడా లెక్క ఆపను. ఐదొందలూ పూర్తయ్యేదాక ఫోన్…
పూర్తిగా »

ఈ శీర్షికలో ముఖ్యంగా తెలుగు సాహిత్యానికి, అప్పుడప్పుడు ఇతర భాషల, ఇతర దేశాల సాహిత్యానికి సంబంధించిన ప్రశ్నలు ఉంటాయి. మీ సమాధానాల్ని ఈమెయిలు (vaakili.editor@gmail.com) ద్వారా తెలియజేయండి. సరైన సమాధానాలను తరువాతి సంచికలో తెలియజేస్తాము.

***

ఈ నెల ప్రశ్నలు

1. శత్రువు, హృదయం అనే రెండు కథలు ఉన్న ఒక కథల పుస్తకం పేరు?. (ఈ పుస్తకం 2013 లో ప్రచురించబడింది. పుస్తకం పేరులో ఒక జంతువుంది.)
(క్లూ: పాండవులెంతమందీ అనడిగితే నలుగురే అంటారు ఈ రచయిత.)

2. “మట్టిపెళ్ళలు ఎప్పటికప్పుడు విరిగిపడుతున్నాయి,
పంకం పొగలాగా నీళ్లల్లో సుళ్ళు తిరుగుతున్నది
గట్టు నిలదొక్కుకోడానికి కొద్దిసేపు పడుతుంది
…
పూర్తిగా »

అనగనగా ఒక ఊరు. ఆ ఊరంతా దొంగలే. చీకటి పడగానే ప్రతీవాడూ దొంగతాళాల గుత్తి బొడ్లో దోపుకుని గుడ్డి లాంతరు చేత పట్టుకుని బయల్దేరేవాడు. దొరికిన ఇళ్ళల్లో దూరడం, చేతికందింది మూటగట్టుకోడం. తెల్లారేవేళకి దొంగసొమ్ముతో ఇంటికి చేరేసరికి వాడిల్లు ఇంకెవడి చేతిలోనే గుల్లయి ఉండేది.

అలా అందరూ ఒకరినొకరు దోచుకునే వాళ్ళు. కలిసి మెలిసి సుఖంగా బతికేవాళ్ళు. ఒకడు ఎదిగిందీ, ఇంకోడు చితికిపోయిందీ లేదు. ఒకణ్ణొకడు దోచుకుంటూ, ఆ గొలుసు దొంగతనాలు ఊళ్ళో చివరి వాడు తిరిగి మొదటివాడిల్లు కొట్టెసేదాకా క్రమం తప్పకుండా సాగేవి. ఆ వూర్లో వ్యాపారమంతా అమ్మేవాళ్ల, కొనేవాళ్ళ మోసపు తెలివితేటల మీదే నడిచిపోయేది. అక్కడి ప్రభుత్వం ఒక మాఫియా. ప్రజల్ని వీలైనన్ని…
పూర్తిగా »

అడుగెయ్యగానే కర్రలవంతెన ఊగుతుంది. వెనక్కి తగ్గి మురుగునీళ్ళలోంచే అవతలికి నడిచెళ్తావు. టార్చి వెలుతురు గుండ్రంగా కదుల్తూ ముందుకెళ్తుంది. పేరు తెలీని ఆ వూళ్ళో చేపల వాళ్ళెవరో భోజనానికి పిలుస్తారు. రేపు రాత్రికెలాగో ఉల్లిపాయలు, దుంపలూ కాల్చుకు తినాలి అనుకుంటూ వాళ్ళ వరండాలో ఆకు ముందేసుకుని కూర్చుంటావు. బారు లంగా, పూల గాజులు వేసుకున్న పిల్ల ఒక్కత్తే కంకర్రాళ్ళతో గిల్లాయిలాట ఆడుకుంటుంది. ఆ పిల్ల నాన్న వెర్రిబాగులోడు, అరుగు మీద బోర్లా పడుకుని ఆపకుండా గొణుగుతూనే ఉంటాడు. లావుపాటి అన్నం లోకి, పెద్ద పెద్ద కూరముక్కల పులుసు. నీకు ఇల్లు గుర్తొస్తుంది. ఓ మూలన సొట్ట పడ్డ ఇరవయ్యేళ్ళనాటి నీ అరిటాకు కంచం, ఈ మధ్యనే పెళ్ళి…
పూర్తిగా »