అప్పుడు మా ఇంటి పక్కల్నే మార్తమ్మ ఆంటి ఉంటుండె.వరండనానుకొని గింత రూముంటుండె. దాన్ల టాబ్లెట్లు, డెటాల్, సూదులు అన్ని ఉంటుండె. ఇంగ ఆ రూం ఎనకాలె ఒక పెద్ద రూం, వంట రూము పెట్కోని, మార్తమ్మ ఆంటి, ఆంటి కొడుకు ప్రసాదు ఉంటుండ్రి.’ ప్రాథమిక చికిత్స కేంద్రం ‘ అని ఎర్రగ రాసుండే ముందు వరండాల. వరండ గోడ ముందర పాపిట్ దీసుకుని రెండు జల్లేసుకున్న ఒక పిల్ల నవ్వుతుండే పోటో, ఇంగో పిల్లోని పోటో మద్దెల ‘ ఇద్దరు పిల్లలు ఇంటికి ముద్దు ‘ అని రాసుండె. ఎర్రది ప్లస్ గుర్తు ఇంకో గోడ మీదుండె. వరండా ఎప్పుడు జూసిన కాలిగుంటుండె. బెంచీ మాత్రం…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్