ప్రత్యేకం

పూర్వం దక్షిణదేశాన్ని పాండ్య రాజు పరిపాలించేవాడు. ఆ రాజుదగ్గర వంశపారంపర్యంగా వచ్చిన సరస్వతీదత్తమైన ఒక "శంఖపీఠం" ఉంది. దాని ప్రత్యేకత… దాని మీద కవులైనవారు ఎవరైనా కూర్చుంటే మరొక్కరు కూచుందికి అవకాశం కల్పిస్తుంది. అలా కల్పించలేదంటే, కూచున్న వ్యక్తి కవి కాదన్నట్టే లెఖ్ఖ. అటువంటి శంఖపీఠంపై కూర్చున్న అతని ఆస్థాన కవులలో అగ్రగణ్యుడు నత్కీరుడు.
పూర్తిగా »

కవిత్వం ఒక క్రియాత్మక వ్యవసాయం అనుకుంటే అందులో రెండు రకాలున్నాయి. ఒకతీ కవి స్వతహగా తన ప్రేరణతో రాసే కవిత్వం. రెండో రకం, అంతకంటే తక్కువ స్థాయిది అయినప్పటికీ, ఒక మూల భాషలోని సౌందర్యాన్ని తనకి ఒద్దికగా ఉన్న మరో భాషలోకి చేసే అనువాదం. అందుకే అనువాదాన్ని అనుసృజన అనవచ్చు. నిజానికి ప్రతి భాషలోను తొలుత వచ్చేవి అనువాదాలే. కారణం ఆ భాష ఇంకా స్థిరపడకపోవడం, అంతవరకు మరొక భాషతో కలిసి ఉన్న ఆ భాష తన అస్థిత్వాన్ని నిలుపుకోవడంలో భాగంగా సాహిత్య సృష్టి చెయ్యవలసిన అవసరం రావడం కొన్ని ముఖ్యమైన కారణాలు. అనువాదాల్లో మాతృకకి దగ్గరగా ఉన్నవి కొన్నయితే, కొన్ని కేవలం నామమాత్ర…
పూర్తిగా »

“ఏనుగమ్మా ఏనుగు
మా ఊరొచ్చిందేనుగు
మంచినీళ్ళు తాగిందేనుగూ…”

వీథిలో కొత్త వింత కానీ, ఇష్టమైన జంతువు కానీ, అపురూపమైనదేదైనా కానీ, లేక గొప్ప వ్యక్తి కానీ కనబడబోతుందంటే చాలు – పట్టరాని ఆత్రుత మనకు. ఈ ఆత్రుత విషయంలో పిల్లలకూ పెద్దలకూ తేడాయే కనబడదు. ఆ ఆత్రుత వల్ల ఒక్కోసారి ఒళ్ళు కూడా తెలీదు.

80 వ దశకంలో బాల్యాన్ని గడిపిన వారికి తెలిసి ఉంటుంది. సినిమా బండి వస్తే చాలు. ఆ బండి వెనక పరిగెత్తటం, ఆ బండి వాడు ఇచ్చే సినిమా ప్రచారకరపత్రాన్ని ఎలాగైనా తీసుకోవటం ఎంత సంబరంగా ఉండేదో!

ఈ ఆత్రుత పసిపిల్లల విషయంలో ముద్దు.

ఐసుక్రీము బండిపూర్తిగా »

ఒక విషయానికి మనం నిజంగా కే వీ రెడ్డిగారిని మెచ్చుకోవాలి. ఎస్వీరంగారావు గారి ఆహార్యం డిసైడ్ చేసేప్పుడు కోరలూ, అవీ లేకుండా ఎంచక్కా అందగాడుగా, అదే సమయంలో భీతావహుడుగా తీర్చిదిద్దారు. నన్నయ్య గారి హీరోలా కారుమేఘంలా చేయక దబ్బపండు ఛాయలో మెరిసే ఎస్వీ యారు గారిని పెట్టేరు. ఘటోత్కచుని తల్లి రాక్షసి కాబట్టి నల్లగా కారుమేఘంలాంటి శరీరమని కవులు చెప్పేరు. తద్విరుద్ధంగా మాయాబజారు ఘటోత్కచునిది తండ్రి పోలిక. "ఛాంగురే బంగారు రాజా" అన్నట్టున తండ్రి రంగులో మనవాడినీ తీర్చిదిద్దారు. కిరీటం వెనకాల చిత్రమైన జుత్తు పెట్టేరు. తెలుగు "వాడి" స్టయిలుకు ప్రతిరూపంగా మీసమూ పెట్టేరు.
పూర్తిగా »

ప్రపంచానికి వెలుగు చూపించినవి ఉపనిషత్తులని మనం మురిసిపోవచ్చుగాని, బహుశా 4 వందల ఏళ్ళ క్రిందట ఒక మొగలాయీ యువరాజు, ముస్లిము మేధావి …  లాహోరుకి చెందిన ప్రముఖ Qadiri Sufi Saint Hazrat Mian Miir శిష్యుడూ,  50 ఉపనిషత్తులని కాశ్మీరునుండి పండితులని రప్పించుకుని, స్వయంగానో, వారి సహాయంతోనో సంస్కృతం నుండి పెర్షియనులోకి  అనువాదం చేసి ఉండి ఉండకపోతే, బహుశా ఈ నాటికీ అవి వెలుగుకి నోచుకుని ఉండేవి కావు… అని అంటే ఆశ్చర్యం కలగక మానదు.  అంతే కాదు, చక్రవర్తి అక్బరు అవలంబించిన పరమత సహనాన్ని బాహాటంగా సమర్థించి, ఆచరణలోచూపిన వాడు అతను.

అతని ఉపనిషత్తుల అనువాదాన్ని Sirr-e-Akbar (The Greatest Mystery) అని…
పూర్తిగా »