నులివెచ్చని ఊపిరి
అణువణువూ మెలివేస్తుంటే
ఎక్కడో పొంగుతున్న శబ్ధం
మరెక్కడో తొలుస్తున్న నిశ్శబ్ధం
ఆర్తిగా పరుగెట్టే శక్తి
సంతోషం లో
తియ్యని దుఖాన్ని కలిపి
సన్నని మకార శబ్ధాన్ని
మార్చి మార్చి వినిపిస్తుంటే
చూపుల శంఖారావాలతో
మొదలయ్యు
మరణాలులేని
ఓటములులేని
మహాయుద్దం జరుగుతోంది
యుద్దం ముగిసిన ఎప్పటికో
చావులు లేకున్నా
ఏడుపులు వినిపిస్తాయి
వెనువెంటనే నవ్వులూ వికసిస్తాయి
శృష్టి నిండా మిణుగురుపూల వాన
తడవకా తప్పదు
ప్రేమ ద్వారాల గుండా నడవకా తప్పదు
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?