సంచిక: జనవరి 2013

ఒకానొక రాత్రి మిణుగురు పూల దారిలో
అతడిని నేను వెతుకుతుంటాను

అతడు మోరలెత్తి ఊగే ప్రవాహాలకు
మురళిని ఊదుతుంటాడు

పాడే పెదవులై
చేమంతి పువ్వలుగా విచ్చుకొనే అరమోడ్పు కన్నుల ఙ్ఞాపకం

అతడు ఉన్నట్టుండి
ఒక ఆకస్మిక కవి సమయంలా అదాటు పడతాడు

అతడు కొంచెం యుద్ధం
కొంచెం కవిత్వం
నాగేటి కర్రుకు పొదిగిన చంద్రవంక

ఒంటరి దుఃఖమయ సమయాలకు
సామూహిక స్వాప్నికతను అద్దే ఓడ సరంగు

అతడు కొంచెం బెంగ కూడా
కాలం ఙ్ఞాపకాలను అతడు ఒక తాత్వికతగా మోసుక తిరుగుతాడు

అతడిని నేను ఇలా అడుగుతాను
ఇంత దుఃఖం కదా ఎలా…
పూర్తిగా »

పాలరాతి ఏనుగుబోమ్మ చేజారి పడిపోయింది నర్మదానది  జలపాతం విరిగిన బోమ్మ గుండెలోంచి  దూకింది బొమ్మ శిధిలంలో మూడేళ్లకోసారి సంచారజీవితంలా కొత్త నగరాల ప్రవేసాల జ్జాపకం   నగరం తనువులోకి వచ్చిపడ్దాక కొత్త ఉదయం మొదలైంది కొత్త భాష కొత్తపరిసరం పలకమీద అ ఆ లు  దిద్దుకోవడమే రోజులు గడిచాక నగరం అలవాట్లు ఒంటబట్టాక కోత్త దారులను వెతుకుతుంటే  నగరంలో ఒదిగి నిశ్శబ్ధంగా పారే నది ఇసుక తీరాలవెంట పాలరాతి బొమ్మల అంగడిలిలో నది కొత్త స్వరూపం తెలిసింది   పాలరాతి కొండలమధ్యలో ఇరుకు దారిలో నది నాజూకుగా వంపులు తిరిగి పలకరింస్తుంది అనందంగా ఎగిరిపడే జలపాతాలు పాలనురుగులు సూర్యుడి వెలుగులో నల్లని నీటి చీర అంచులలో…
పూర్తిగా »

మాట నాలుక కింద మడత పడ్తుంది
బాధ గుండె చుట్టే బేలగా తిరుగుతుంటుంది
చూపుకు ఆనుతున్నదేదో మెదడుకు అందదు
పదమొక్కటీ దొరక్క ప్రాణయాతన-

పెద్దగా ఆప్షన్స్ లేవు; ఏ పక్క గోడకు తల మోదుకుంటావన్నది తప్ప,
ఏ శూన్యంలో తలకిందులుగా వేలాడ్తావన్నది మినహా-

ఏం చేస్తావు నువ్వు?!

చాప మధ్యలో సకిలం ముకిలం వేసుకుని నలుదిక్కులకూ పరుగెడ్తావు
త్రికాలాల్లోకీ అదుపు తప్పిన బస్సులా ప్రయాణాలు చేస్తావు
ఎడమ అరచేత్తో గొంతు బిగ్గరగా అదుముకుంటూ
ఏడుపు కూడా అనాథను చేసిన జీవితాన్ని అదేపనిగా తలపోస్తావు-

ఉన్నవాడివి ఉన్నట్టుగా భూమి లోపల్లోపలికి కనబడకుండా మాయమవ్వాలని అత్యాశిస్తావు, సినికల్ గాపూర్తిగా »

ఆలోచనలు మేల్కొన్న వేళ
ఒక వెలితి పలకరించింది
కలలు ఖాళీ చేసిన జాగా లాగ
మాటలపై అలిగిన మౌనం లాగ!

అనుభవాల్ని కొలుస్తున్న జీవితం
భావాల్న్ని మోస్తూన్న హృదయం
ఊహల మేడలు కట్టే మనసూ
ఇదో అంతరంగ మహరాజ మందిరం!

నాతో నేను చర్చిస్తున్నా
నాతో నేను స్నేహిస్తున్నా
నాతో నేను కోపిస్తున్నా
నాతో నేను ‘నా’కై ఎదురు చూస్తున్నా!

అనుకోని అతిధిలా నీవొచ్చిన వేళ
ఆ ఒక్క క్షణం కాలంలా కరిగింది!
ఊహలన్నీ తమను తామే తుడిచేసి
నీవిచ్చిన వెన్నెల్లో ఆత్మ సమర్పణమయ్యింది!

అర్థం అయిన వేదాంతమాపూర్తిగా »

తాపంతోనో
తమకంతోనో
ప్రకృతిలోని యే యే
మూలల్లోంచి
ఏరి ఏరి ఆ చినుకుల్ని
నింపుకొచ్చాడో

ఎదురు చూసి
చూసి
బరువవుతున్న దేహాన్ని
మోయలేక
మెళికలు తిరుగుతూ కదులుతుంటే
చల్లగాలి తన అరికాళ్ళపై
గిల్లుతూ చక్కిలి గింతలు
పెడుతుంటే

దొంగ దొంగగా
ఊళ్ళని దారులని దాటుతూ
కొండ పూలు
కన్నుగీటుతూ సన్నజాజులు
పరిమళాల దారాలతో
కౌగిళ్ళ పతంగులుకట్టి
రసిక ఆహ్వానం పంపినా
చూడకుండా

కళ్ళనిండా తన రూపం
తనువు అణువణువున
వేడినేదో పుట్టిస్తుంటే
చల్లదనంతో దూదిలాపూర్తిగా »

ఎక్కడ చూడు…!
ఆ రెండే….!

భూతద్దం పెట్టి చూసినా,
కళ్ళద్దాలు పెట్టుకుని కదిపి చూసినా
అసలు ఏ అద్దాలు లేక పోయినా కూడా……

మామూలు కళ్ళకి, మసక కళ్ళకి, గుడ్డి కళ్ళకి కూడా
నానో నుండీ పర్వత పరిమాణం వరకూ
చిమ్మ చీకటి దేవులాటల్లో సైతం
కొట్టొచ్చినట్టు మరీ ఆ రెండే కనిపిస్తుంటాయి

‘ఒక పై చెయ్యి’,
‘ఒక కింద చెయ్యి ‘.

పై చెయ్యెప్పుడూ హుకుం జారీ చేస్తానంటుంది
మీసం మెలేస్తుంటుంది.
కిందది బానిసలా పడుండి
కిందనే,
కింద కిందనే అణిగిమణిగి ఉండాలంటుంది.

ఒకవేళ, ఎప్పుడైనా ఎప్పటికైనా
…
పూర్తిగా »