‘చిత్తకార్తె కుక్క’ అంటాం కానీ, నిజానికి మనల్ని చూసే కుక్కలు ఆ మాట అనుకోవాలి. ఓ జిరాఫీవో, ఓ కుక్కో, ఓ సింహమో మన సెక్సువల్ సంబంధాలపై అభిప్రాయం చెప్పాల్సి వస్తే, మనల్ని చూసి “నవ్విపోతాయి” – “వీళ్ళేంటీ, ఎవరికీ కనిపించకుండా, అంత రహస్యంగా సెక్సులో పాల్గొంటారూ, ఒక్క వ్యక్తితోనే జీవితాంతం కలిసుంటారూ, సంవత్సరమంతా, సంతానోత్పత్తితో సంబంధంలేకుండా అనవసరమైన సెక్సుపై వీళ్లకెందుకంత కుతి చెప్మా?” అనుకుంటాయేమో.
ఇదే శీర్షికతో పుస్తకం రాసిన జారడ్ డైమెండ్, మానవుల సెక్సువాలిటిలో ప్రత్యేకతలని టూకీగా ఈ విధంగా చెప్తాడు:
- మానవులలో, అత్యధికశాతం స్త్రీ-పురుషులు దీర్ఘకాల దాంపత్యానికి కట్టుబడతారు. ఈ ఒడంబడిక కేవలం వారిద్దరికి మాత్రమే సంబంధించినది కాక, చుట్టూ ఉన్న సమాజం కూడా వారిద్దరి ఒప్పందాన్ని గుర్తిస్తుంది.
- వివాహం కేవలం సెక్సువల్ సంబంధం మాత్రమే కాకుండా, పుట్టిన పిల్లల పెంపకంలో కూడా స్త్రీ-పురుషులు ఇద్దరూ సమాన భాగస్వామ్యం స్వీకరిస్తారు.
- అన్నిటికంటే ముఖ్యంగా, స్త్రీ-పురుషుల మధ్య సెక్సు ఒక ప్రెవైటు వ్యవహారం – అది పబ్లిగ్గా, అందరి ముందూ జరిగే వ్యవహారం కాదు. It is a personal and private affair confined to closed door bedrooms.
- స్త్రీలలో అండోత్పత్తి రహస్యంగా ఉంటుంది – ఎప్పుడు స్త్రీ అండోత్పత్తికి సిద్ధంగా ఉందో బయటకి తెలియదు. (చాలా జంతువులలో, అండోత్పత్తి జరుగుతున్నప్పుడు వాటి శరీరంలో మార్పు వస్తుంది, అది కనడానికి సిద్ధంగా ఉందనే సంగతి మగ-జంతువుకి బాహాటంగా తెలుస్తుంది. వాటి మధ్య సంయోగం అప్పుడే జరుగుతుంది). అండోత్పత్తి రహస్యంగా ఉండటం వల్ల మగవాడికి ఎప్పుడు సంతానోత్పత్తి జరుగుతుందో తెలియదు. అంతే కాకుండా, స్త్రీ అన్ని రోజులలోనూ ‘రతికి’ సిద్ధంగా ఉంటుంది. అందుమూలంగా, చాలావరకూ స్త్రీ-పురుషుల సంభోగం సంతానం కోసం మాత్రమే కాకుండా, అది ఆనందాన్నిచ్చే రాసక్రీడగా మారింది. ఇది మానవుల పరిణామంలో చాలా ముఖ్యపాత్రని పోషించింది.
- అన్నిటికంటే చిత్రమైన విషయం – స్త్రీలకి ఒక వయస్సు దాటిన తర్వాత ఋతుస్రావం ఆగిపోతుంది – అంటే అండోత్పత్తి ఇక జరగదు.
ఈ లక్షణాలన్నీ మానవులకి మాత్రమే ప్రత్యేకమైన లైంగిక చిహ్నాలు.
అసలు ప్రశ్నఏమిటంటే – మానవుడి పరిణామంలో ఈ మార్పులు ఎందుకు వచ్చాయి? వీటి అవసరం పరిణామవాద సిద్ధాంతం ప్రకారం ఎలా వివరించాలి? పరిణామవాదం ప్రకారంగా చూసినా, మానవుల సెక్సువాలిటి చాలా చిత్రమైనది.
Every being is driven to produce as many offspring as possible. Therefore, for a male, it is in its interest to have sex with as many females as possible and vice versa. That ensures maximum gene pool.
కాని, (అధికశాతం) మానవులెందుకు ఒకే వ్యక్తితో జీవితాంతం ఉంటారు? ఎందుకు స్త్రీలలో అండోత్పత్తి జరిగే సమయం రహస్యంగా ఉంటుంది? మానవులెందుకు సెక్సుని సంతానోత్పత్తి కోసం కాకుండా రాసక్రీడగా మలచుకున్నారు? మెనోపాస్ ఆవశ్యకత ఏమిటి?
మగా,ఆడ జీవాలు ఒక పిల్లని పెట్టాక, దాని మానాన దాన్ని వదెలేసి వెళ్ళిపోయాయనుకుందాం. పుట్టిన పిల్ల దానంతట అదే పెరిగి పెద్దదైపోగలదనుకుందాం. అటువంటప్పుడు, తల్లి తండ్రులిద్దరికీ సంతానం విషయంలో ఏ పట్టింపూ లేకుండా వదిలేసి వెళ్లిపోతాయి. కానీ, కొంతకాలమైనా తల్లి తండ్రులలో ఎవరో ఒకరు సాకందే పుట్టిన సంతానం పెరిగి పెద్దదై తన కాళ్లమీద తాను నిలబడలేదు. దీన్ని ‘weaning off period’ అంటాం. ఈ పని సాధారణంగా ఆడ జంతువే చేస్తుంది – ఎందుకంటే, దాని కడుపులోనే సంతానం పెరుగుతుంది, తర్వాత పాలిచ్చి సాకాల్సింది కూడా అదే. అందుకే, చాలా స్తన్యజీవాల్లో మగదానికి సంతానాన్ని సాకడంలో ఏ పాత్రా ఉండదు.
అందుకని, ఒకసారి పుట్టిన సంతానాన్ని బతికించుకోగలిగే వరకూ, తల్లి-తండ్రుల్లో ఎవరో ఒకరు కొత్తగా సంతానోత్పత్తికోసం ప్రయత్నించడం వదులుకోవాలి. అదే, మానవుల్లో – పుట్టిన బిడ్డ తన కాళ్ల మీద తను నిలపడగలగడానికి కనీసం పన్నెండు నుంచీ పదిహేను సంవత్సరాలైనా పడుతుంది. ఆధునిక సమాజాలలో ఇది ఇరవై ఏళ్లకన్నా పైమాటే! అంటే, పదిహేనేళ్ళలో ఏ నలుగురైదుగురో కంటే ఎక్కువమంది సంతానాన్ని కనడం వీలుపడదు.
This is a very big investment for the female. అందుకని, స్త్రీకి పిల్లలని పెంచడంలో మగవాడిని కూడా బాధ్యుడిని చెయ్యగలిగితే పిల్లలని పెంచడంలో తాను చేస్తున్న త్యాగానికి కొంత ఫలితం ఉంటుంది. కొన్ని సంవత్సరాలపాటు మగవాడిని పిల్లలపెంపకంలో బాధ్యుడిని చెయ్యాలంటే ఎలా? మగవాడిని దీర్ఘకాలిక భాగస్వామిగా చేసుకోడానికే అండోత్పత్తి రహస్యం కావడం, సెక్సు ప్రైవైటు వ్యవహారం కావడం, ముఖ్యంగా సెక్సు ఒక రాసక్రీడగా మారడం జరిగిందంటారు పరిణామ జీవశాస్త్రజ్ఞులు.
ఇక మెనోపాస్ అవసరం ఎందుకు? ఎందుకని స్త్రీ సంతానోత్పత్తి అవకాశాన్ని వదులుకుంటుంది? దీనికి మానవులలో పిల్లలు పెరిగి పెద్దవాళ్లవడానికి చాలా సమయం పట్టడమే కారణం. అదీ కాకుండా, పెద్ద వయసు వచ్చాకా – గర్భదారణ ప్రమాదకరం కాబట్టి, కొత్తగా సంతానాన్ని కని, పెంచే బదులు, మనుమలని పెంచడంలో భాగస్వామి కావడం “బెటర్-ఛాయస్” అవుతుంది.
క్లుప్తంగా, స్త్రీకి పిల్లలని పెంచడం దీర్ఘకాలిక పెట్టుబడి కాబట్టి దాంట్లో మగవాడిని కూడా భాగస్వామిగా చెయ్యడానికి సెక్సు ఒక క్రీడగా మారింది.
Sex had to become ‘fun’ so as to provide the evolutionary basis for the formation of long term marital relation between male and female humans.
సంతానోత్పత్తే పకృతి పరంగా ప్రతిజీవికి పరమార్థం అయినప్పుడు, ఈ మార్పువల్ల మగజీవికి ఒక రకంగా చాలా నష్టం జరుగుతుంది. మగవాడికి, ఒక్కసారి జరిగే వీర్యస్ఖలనంలోనే సుమారుగా 20 మిలియన్ల వీర్యకణాలు విడుదల అవుతాయి, అంటే, ఒకే భాగస్వామితో ఉండటం వల్ల, ఆమె గర్భం ధరించిన తొమ్మిది నెలల్లో సుమారుగా 500 మిలియన్ వీర్యకణాలు అతనికి సంతానోత్పత్తికి పనికిరాకుండా వృధా అవుతాయి.
This is the trick that nature played on human male. Perhaps, this deep loss drives the primal need of human male to dominate and control the female.
***
కానీ, మనిషి మిగిలిన జంతువుల్లా కాక, వివేచించగలడు (Sentient Being). అందుకని, మనిషికి శారీరక, లైంగికావసరాలే కాకుండా, ప్రేమానురాగాలు, అనుబంధాలు, ఆత్మానందమూ కూడా అవసరమే. ఎన్నో లక్షల సంవత్సరాల పరిణామ క్రమంలోంచీ వివేచించగలిగే ఆధునిక మానవుడు ఎదిగినా, ఈ ప్రక్రియ చాలా నెమ్మదిగా జరుగుతుంది కాబట్టి, బయాలజీ ఆఫ్ సెక్సుకీ, బయాలజీ ఆఫ్ లవ్ కీ మనకి ఇంకా ప్రస్ఫుటమైన తేడా తెలియదు.
మనుషుల్లో సెక్సుకి సంబంధించిన హార్మోన్లు, ప్రేమానురాగాలకి, ఆత్మానందానికి సంబంధించిన హార్మోన్లు వేరుగా ఉంటాయని ఇప్పుడు మనకి తెలుసు. టెస్టోస్టోరీన్, ఎస్ట్రోజెన్ అనేవి లస్ట్ హార్మోన్లు అయితే, డోపామైన్, ఆక్సిటోసీన్లని ‘ప్రేమానురాగాల” హార్మోన్లు అనుకోవచ్చు. ఇక, సెరిటోనిన్ హార్మోన్ “ఆత్మానందం” కలిగించే హార్మోన్ గా అనుకోవచ్చు.
ఉదాహరణకి, మీ అత్యంత సన్నిహితుడైన స్నేహితుడితోనో, స్నేహితురాలితోనో మీరు ఒక సాయంత్రం ఇష్టంగా గడిపారు అనుకోండి – ఆ అనుభూతి మీలో డోపామైన్, ఆక్సిటోసీన్ హార్మోన్లని విడుదల చేస్తుంది. భార్యాభర్తలు ఎంతోకాలం ప్రేమానురాగాలతో సంసారం చెయ్యడానికి, లస్ట్ హార్మోన్ల కంటే, ఈ సాహచర్యాన్ని పెంపొందించే హార్మోన్లే ఎక్కువ అవసరం. ఇక సెరిటోనిన్ హార్మోన్ మనల్ని సమాజంతో, అర్థవంతంగా మనగలిగేటట్టు చేస్తుంది – మనిషికి, తన అవసరం తన చుట్టుపట్లవారికి ఉందనే నమ్మకం ఎంతో భధ్రతా భావాన్ని, ఆత్మవిశ్వాసాన్ని కలగజేస్తుంది.
అభివృద్ధి చెందిన డెమోక్రాటిక్ సమాజాల్లో, ఇప్పటికే చాలామంది వివాహానికి దూరంగా ఉంటూ, స్నేహితులతోనూ, సమాజంలో గుర్తింపు తెచ్చుకునే విధంగా జీవితాశయాలని మలచుకోవడం మూలంగానూ, సాహచర్యాన్నే ఎక్కువ కోరుకుంటున్నారు.
***
Literature begins where biology ends!!
Memes are more powerful than genes,
Literature creates new memes.
ఇప్పుడు, స్త్రీ-పురుష సంబంధాలమీదా, ముఖ్యంగా వివాహేతర లైంగిక సంబంధాలమీదా తెలుగులో ఎన్నో కథలు, రచనలూ వస్తున్నాయి. కానీ, ఇవన్నీ చాలావరకూ పైపైన ఉన్న సమస్యలనే రకరకాలుగా వ్యక్తీకరిస్తున్నాయి గానీ, మనకి కొత్త “మీమ్స్” ని ఇవ్వలేకపోతున్నాయి.
సాహిత్యం ఎదగనంత కాలం, సంస్కృతి కూడా ఎదగదు.
ఉదాహరణకి, మనం సొంత కుటుంబ సభ్యులని కామదృక్కులతో చూడలేం. కానీ జంతువులకి ఆ నియమేమీ ఉండదు కదా? కొన్ని ప్రాచీన సమాజాలలో, ముఖ్యంగా రాజవంశాలలో, రాజు తన కూతుర్నో, లేదా సోదరినో పెళ్లి చేసుకునేవాడు. కాని, అటువంటివి ఇప్పుడు మనకి ఆలోచించడానికి కూడా సాధ్యం కాదు. ఎందుకంటే, అది సాహిత్యం సృష్టించిన ‘మీమ్’.
స్త్రీ-పురుషుల మధ్య శృంగారంకి మించిన అనురాగం, ప్రేమ సాధ్యమేనన్న మధ్యతరగతి ‘మీమ్స్’ ని 50-70 దశకాలలో వచ్చిన సినిమాలే మనకిచ్చాయి – రాజేష్ ఖన్నాలు, అక్కినేని నాగేశ్వరరావులు, శోభన్ బాబులు, సావిత్రులు – వారు నటించిన “సోషల్ ఫాంటసీ డ్రామాలు”, చాలా పెద్ద సాంస్కృతిక మార్పుకి దోహదం చేసాయి. అంతకుముందు మనకి సాహిత్యంలో, ధీరోదాత్తులు, ధృడచిత్తులూ అయిన హీరోలు, వెన్నెల సోకినా కందిపోయే సుకుమారత్వంతో నలిగిపోయే హీరోవీనులే ఉండేవారు.
జంతు సహజమైన సంతానోత్పత్తే జీవిత పరమార్థం అనే ప్రకృతి సూత్రాన్ని మనిషి, సామాజికంగానే కాకుండా, బయలాజికల్గా కూడా అధిగమించాడు – మానవులలో గే, లెస్బియన్ సంబంధాలు, వాటిని ప్రజాస్వామ్య సమాజాలు ఇప్పుడు గౌరవించడం అనేది మానవుడి పరిణామ క్రమంలో వచ్చిన చాలా పెద్ద మార్పు. ఈ మార్పులకి సంబంధించిన సాంస్కృతిక అవగాహన ఇంకా మనలో లేదు.
అయితే, సెక్సుకి సంబంధించి ఇప్పటికీ మారని ‘మీమ్’ ఒకటుంది మనకి. అనాదిగా, మనలో పాతుకుపోయిన ఆటవిక ప్రవృత్తి వల్ల కావొచ్చు, ఇప్పటికీ పురుషుడు ‘ఆక్రమించుకోవడం’, స్త్రీ ఇష్టంగానో, కష్టంగానో లొంగిపోవడం అనేదే primary sexual act మన సాహిత్యంలో – దీన్నే రకరకాలుగా తిప్పి, తిప్పి, తిరగేసి వడ్డిస్తూ ఉంటాం ఇప్పటికీ!
ఉదాహరణకి, వసుచరిత్ర చివర్లో వసురాజు, గిరికల శృంగార వర్ణన చూడండి – ఆమెని “నీకు సిగ్గెందుకూ” అంటూ, ఆమె అంగాంగాలనీ అదేపనిగా తడుముతాడు, మూలధనం పతి హరించగానే, ఆమె అతని చేతులలో చిక్కిపోయి ముద్దరాలుగా మిగిలిపోయిందట, ఆత్మసురక్షణానికి నియోగించిన సేవకులు ఆమెని పరాధీనం చేసారు అంటాడు కవి. ఈ వర్ణన పూర్తిగా చదివితే, ఈ మధ్య కొన్ని వందలకోట్లు పెట్టి హాలివుడ్ స్థాయిలో తీసిన తెలుగు సినిమాలో పాట ఒకటి గుర్తుకొస్తోందంటే – ఐదువందల సంవత్సరాల తర్వాత కూడా మన ‘ఇమాజినేషన్”లో మార్పేం రాలేదన్నమాటేగా?
మ. కరళాధార మతి ప్రవాళశయగుస్తంబంచు నభ్యంతర
స్మరుడుత్తంభిత కంపలోల పటసంజ్ఞం బిల్వ బాలాపయో
ధర దుర్గంబు గ్రహించె రాజకర మే తజ్జాతసంత్రాస వై
ఖరి దెల్పె జఘన స్థలీవరణ జాగ్రద్ఘంటికాఘోషముల్
ఉ. తొయ్యలి ముద్దరాలు కుచ దుర్గములాత్మశయైక వంచనన్
నెయ్యపు రేని పాల్పరిచి నీవియు గోల్పడగా దలంచె గా
కయ్యెడ నేలకోయునిచె నాత్మశయ ద్వితయంబు మున్నెలో
నయ్యె పరాగమై నృపక రార్పణకింక బెనంగ నేర్చునే!
I think it is time to knock such metaphors to rest and create some new memes based on equality and mutual consent.
***
వసంతం వచ్చిందంటే ప్రకృతి కొత్తగా మొగ్గతొడుగుతుంది, పువ్వులతో, పళ్లతో పులకరిస్తుంది, మోడువారిన శిశిరాన్ని మరచిపోయి, ప్రకృతంతా ఆనందోత్సాహాలతో నాట్యం చేస్తుంది.ఈ వసంతాగమనాన్ని వర్ణించే చాలా గొప్ప వర్ణనలో ఒకటిగా మన సాహిత్యంలో నిలిచిపోయింది, వసుచరిత్రలోని మధుమాస వర్ణన:
సీ. లలనా జనాపాంగ వలనావసదనంగ
తులనాభి కాభంగ దోః ప్రసంగ
మలసానిలవిలోల దళ, సాసవరసాల
ఫలసాదరశుకాలాపన విశాల
మలినీ గరుదనీకమలినీ కృతధునీ, క
మలినీ సుఖిత కోకకుల వధూక
మతికాంత సలతాంత, లతికాంత రనుతాంత
రతికాంత రణతాంత సుతనుకాంత
తే. మకృతకామోదకురవకా వికల వకుళ
ముకుల సకల వనాంత ప్రమోద చలిత
కలిత కలకంఠకులకంఠ కాకలీవి
భాసురము పొల్చె మధువాస వాసరంబు!
ఈ అద్భుతమైన వసంతకాల వర్ణనతో పాఠక మిత్రులందరికీ దుర్ముఖినామ సంవత్సర ఉగాది శుభాకాంక్షలు!
**** (*) ****
[1] Jared Diamond, “Why Sex is Fun?”
[2] Desmond Morris, “The Naked Ape”
[3] http://www.youramazingbrain.org/lovesex/sciencelove.htm
[4] Hacking Into Your Happy Chemicals
[5] Biological basis of love
Ee ugaadini ahvanistu lotaina visleshana to kudina sampada keeyam andinchinanduku krutagyatalu.
Sex anedi oka samajaka aamodam to nirvahinche manava daririka manasika prakriya. Aite stree-purasha asamaanatalu valla ee prakriya kuda samaajika rugmatalaku lonautondi. Ante kaka mana desam lo chala andha viswasalu sex meeda pratyaksham gano, paroksham gano, viparitamaina prabhavam chupu tunnayyi. Ee konam nunchi kuda chuda valasi vuntundi. Stree- purushulu ‘sex’ yokka avagaahana penchukunte kaani sexni anubhavinchatam kastam. My
Thanks
Telugulo typu cheya leka potunnanduku kshaminchandi.
” ఈ ఉగాదిని ఆహ్వానిస్తూ లోతైన విశ్లేషణతో కూడిన సంపాదకీయం అందించినందుకు కృతజతలు. సెక్స్ అనేది ఒక సామాజిక ఆమోదంతో నిర్వహించే మానవ ధార్మిక, మానసిక ప్రక్రియ. ఐతే స్త్రీ -పురష అసమానతలు వల్ల ఈ ప్రక్రియ కూడా సామాజిక రుగ్మతలకు లోనౌతోంది. అంతే కాక మన దేశంలో చాల అంధ విశ్వాసాలు సెక్స్ మీద ప్రత్యక్షం గానూ, పరోక్షం గానూ, విపరీతమైన ప్రభావం చూపుతున్నాయి. ఈ కోణం నుంచి కూడా చూడవలసి వుంటుంది. స్త్రీ -పురషలు సెక్స్ యొక్క అవగాహన పెంచుకుంటే కాని సెక్స్ ని అనుభవించటం కష్టం. ”
~ మెనీ థాంక్స్ , కె. శేస్యు బాబు
( అయ్యా శేస్యు బాబు గారూ, మీరు ఈ మెసేజు బాక్స్ లో మీరు రాయదలుచుకున్న దాన్ని ఇంగ్లీషులో టైపు చేసి చూడండి. గూగుల్ ట్రాన్స్లిటరేషన్ గాడు తెలుగులోకి మార్చి పెడతాడు, నాకు శ్రమ తగ్గిస్తూ. ఇంగ్లీషు ఫాంటే కావాలిసినప్పుడు Enable Google Transliteration దగ్గరి ‘అ’ మీద నొక్కండి. ధన్యవాదాలు. )
” తాత్కాలికమైన వ్యామోహాలకు లొంగిపోకుండా, నైతిక విలువల్ని కాపాడుకుంటూ స్వచ్ఛమైన, ఆరోగ్యప్రదమైన ఆనందకరమైన జీవితం గడపటాన్ని మనిషి అలవర్చుకోవాలి. నేను, నా సుఖం, నా సంతోషం అనే స్వార్థచింతన స్త్రీ పురుషుల్లో పెరిగిపోతున్న కారణంగా, రానురాను మన వివాహ వ్యవస్థే ప్రశ్నార్థకంగా మారే సూచనలు కనిపిస్తున్నాయి.
మనుషుల్లో స్వార్థం, అసూయ, అసహనం, భోగలాలసత్వం, తాత్కాలిక ఆకర్షణకు లొంగిపోవటం, పెచ్చుమీరుతున్న కోరికలు.. ఇలా అనేకానేక కారణాలు స్త్రీ, పురుషుల్ని పెడదారి పట్టిస్తున్నాయి. ఈ పరిస్థితి మారాలి.
జీవితం భగవంతుడిచ్చిన వరం. ఆ జీవితాన్ని ఆనందమయం చేసుకోవటం మన చేతుల్లోనే వుంది. భార్యాభర్తలు ఈ నిజాన్ని గ్రహించాలి.
ఒకరినొకరు అర్థం చేసుకుని చక్కటి వైవాహిక జీవితం గడపాలి. దాంపత్యానికి సీతారాములను ఆదర్శంగా తీసుకోవాలి. ” ~ జి.చంద్రహాస
http://m.dailyhunt.in/Ebooks/telugu/kokkokudi-rathi-rahasyam-book-88410
దుర్ముఖినామ సంవత్సర చాంద్రమాస ఉగాది శుభాకాంక్షలు!
ఇదొక్కటే ఏమి, ఇంకా చాలా విషయాల్లో పాత క్లిశేలనే పట్టుకు వేలాడుతున్నామనేది సత్యం. తెలుగు ఉగాదికి ఊహించని సంపాదకీయం. మీదైన శైలిలో, వైవిధ్యమైన విషయాలని ముడేశారు!
Dhanyavaadalu
మానవ పరిణామక్రమం ఎంతో ఆసక్తిగా వుంటుంది. అందులోను ప్రక్రుతి ఏర్పరిచిన రహస్యాలు, వాటి కారణాలు ప్రకృతే దేవుడు అని నిరూపిస్తూ వుంటాయి. సామాజిక కట్టు బాట్లు ఎంత అవసరమో అంతే అవసరం ఆ కట్టుబాట్లు సహజత్వాన్ని అణచివెయ్యక్యండా చూసుకోవటం. Somehow we human community fail to balance in that regard. గే,లేస్స్బింస్ అనాదిగా ఉంటూనే వుండివుంటారు. మాత్రుస్వామ్య కాలంలో ఆక్రమించుకోవటం, లొంగిపోవటం వుండేది కాదేమో! సాహిత్యం ఒక అడుగుముందుకు వేస్తెనే కొత్త మీమ్స్ సమాజంలోకి రాగలవు. పరిణామప్రక్రియ కన్నా మనం ఎన్నో ఏళ్ళు ఏళ్ళు వెనుక వుంటాం పరిణామాన్ని అంగికరించటానికి
ఆశక్తిగా ఆసాంతం చదివించారు.
మంచి అంశం. రచయితలందరూ చదవాల్సిన వ్యాసం.
అభినందనలు
యుగాది శుభాకాంక్షలు
జీవ పరిణామవాదం దృష్ట్యా శృంగారం క్రీడగా ఎలా పరిణమించిందనే విషయాన్ని సూచించిన చక్కని వ్యాసం. వాకిలిలో వ్యాసాలు బావుంటున్నాయి.
అయితే తాత్విక దృష్టి (Supra rationalism) పరంగా ఈ “క్రీడ” పరిణామాన్నిభారతీయ తత్త్వవేత్తలు దర్శించిన విధానం వేరు. అలాంటి ఆలోచనలకు, అభిప్రాయాలకు ఇక్కడ చోటు చాలదు, పైగా భేషజంగా ఉంటుంది. ఊహించదలుచుకుంటే చిన్న ఆలోచన:- బుద్ధుడు సంబుద్ధి పొందకుండా “మారుడు” (Cupid/God of love) ఎందుకు అడ్డుపడ్డాడు? How He overcome the ‘natural’ urge?
Sex అనే Act కు సంబంధించి పురుషుడు స్త్రీని ఆక్రమించడమో, స్త్రీ పురుషాయితం చేయడమో, దక్షిణ, స్వకీయ, పరకీయ, ఇత్యాది mime లే ఉన్నాయి నాడూ నేడూనూ. (పురుషాయితం పై కూడా సాహిత్యంలో చాలా వర్ణనలే ఉన్నాయి కదండి.) తెలుగు భారీ బడ్జెట్ సినిమాలోనే కాదు, మొన్న ఏప్రిల్ ఫస్ట్ న వచ్చిన ఆధునికమైన, రివల్యూషనరీ హిందీ సినిమాలో కూడా శృంగార దృశ్యాలలో ఇదే ఉంది, ఇంకాస్త పేలవంగానే.
శృంగారం (As an act) తాలూకు వర్ణనలూ, దృశ్యాలూ, చిత్రీకరణా అవీ అటో ఇటో – ఎప్పటికీ ఇలానే ఉంటాయి, సమరం గారి సమాధానాల లాగా. Sex as an act is different from, elements that will lead to good sex life అని నా అనుకోలు. సమాజగతమై, సాహిత్యంలో, సినిమాల్లో కనిపించిన Mimes వేరు, కేవలం శృంగార క్రీడకు సంబంధించిన Mimes వేరు అని నా అభిప్రాయం. బహుశా నా వంటి మృణ్మయమస్తకులకు ఇంకాస్త క్లారిటీ కావాలి.
నాగరాజు గారు…
సంస్కృతి ప్రభావం సాహిత్యంపై ఉంటుంది కానీ, సాహిత్యం సంస్కృతిపై ప్రభావం చూపదండి. సాహిత్యం సమాజ ఉపరితర అంశం. సంస్కృతి పునాది అంశం.
మనం ఆటవిక సమాజాన్ని దాటేసాం. ఆ పరిణామ క్రమంలోనే సెక్స్ ఇద్దరు వ్యక్తుల వ్యక్తిగత విషయంగా చేసుకున్నాం. ఇది ఇలాగే ఉంటుందేమో..ఉండాలి కూడా..కాకపోతే బాధ్యతల్ని స్త్రీపురుషులిద్దరూ సమానంగా పంచుకునేలాగా మనం ఇంకా ఎదగాల్సి ఉంది. వ్యక్తిగత శృంగార జీవితంలో ఎవరు ఎవర్ని లోబరుచుకుంటారనేది వారివారి ఇష్టాలు, ఎదుటి వారు వ్యక్తం చేసే ప్రేమమీద ఆధారపడి ఉంటుంది.
నా వంటి మృణ్మయమస్తకులకు ( అంటే కొంపదీసి ‘మట్టిబుర్రలకు’ అనా అర్తం ) ఇంకాస్త క్లారిటీ ఇచ్చిన భారతి గారికి నెనర్లు.
ఎండపల్లి భారతి గారూ, మీరూ ఒకరే అయితే మరిన్ని మనస్సులు.
ముద్రా రాక్షసమ్ ‘మనస్సులు’ ని ‘నమస్సులు’ గా చదువుకో ప్రార్ధన.
నా వంటి మృణ్మయమస్తకులకు ( అంటే కొంపదీసి ‘మట్టిబుర్రలకు’ అనా అర్తం ) ఇంకాస్త క్లారిటీ ఇచ్చిన భారతి గారికి నెనర్లు.
ఎండపల్లి భారతి గారూ, మీరూ ఒకరే అయితే మరిన్ని నమస్సులు.
నేను ఎండపల్లి భారతి ని కాదండి.
మీరు ఈ వ్యాసం ద్వారా ఏం చెప్పారో అర్థం కాలేదండి.
Jared Diamond extends this thought fully in the book “Third chimpanzee”. In particular, how cultural traditions are biologically related as well. I think it is a difficult concept for most people to understand. Especially, in evolutionary biology, the role promiscuity plays.
A few statements that I do not agree with. If we see biology as abstraction over chemistry, literature is not the next abstraction. “Literature begins where biology ends!!”. I do not think so. The next abstraction is probably psychology, followed by sociology and then somewhere along the line is literature.
‘అద్భుత వసంత కాల వర్ణన’లో ఒక్క ముక్క తెలిసి రాక నిజముగనే మదీయ మృణ్మయ మస్తకము నెర్రెలు వారినది. అయితే సంస్కృతం లేకుంటే ఆంగ్లం… ఏంటో! ఆ భాషల పదాలు వద్దని కాదు, ఆ పాండిత్యం వద్దని. సార్లు కోప్పడరని ఆశ.
‘అద్భుత వసంత కాల వర్ణన’ నాలాంటి ‘మట్టిబుర్ర’ కే అర్తం కాదని ( సిన్నప్పటి మా తెలుగయ్యోరు సాయం ఉంటే వీజీగా అర్తం అయ్యేదని ) దిగులు పడుతుంటే …. హమ్మయ్య! ఇప్పుడు పెద్దలు హెచార్కే సారూ వినయంతో ఇలా అనడంతో కొంత ఊరట కలుగుతోంది.
సులభంగా అర్ధం కాదని సంస్కృత సమాసాలని, ప్రాచీన వాగ్మయ పాండిత్యాన్ని ( కాళిదాసుని, కవిత్రయాలని, బమ్మెర పోతనని ఇంకా సానా సానా ని ) వద్దనాలంటే అమ్మో మనసొప్పదు.
మృణ్మయ మస్తకులంటూ ఎవరూ ఉండరు, ఉన్నా అటువంటివాళ్ళ కోసం ఎవరూ రాయరు.
రాసేది ఆసక్తి ఉన్న పాఠకులకోసం. రిఫరెన్సులు, లింకులూ ఇచ్చేది కూడా అందుకే – ఇంటర్నెట్టు వ్యాసాలకున్న సౌలభ్యం అది. గూగులిస్తే దొరికే సమాచారాన్నంతా తిరిగి ప్రతి వ్యాసంలోనూ మనం చొప్పించనక్కరలేదు.
పాఠకులు నాకంటే తెలివైనవారనే, విజ్ఞులనే నా ప్రగాఢమైన విశ్వాసం,
therefore, from my point of view, dumbing it down is a condescending act – i refuse to succumb to that stupidity.
రామయ్యగారూ – పద్యానికి అర్థంకోసం మీ తెలుగు మాస్టారిదగ్గరకి పోనక్కరలేదండి, గూగులమ్మని అడిగి చూడండి.
warm regards,
నాగరాజు
ఒకట్రెండు పదాలు గూగుల్ చేయడం బాగుంటుంది. ప్రతి పదం అర్థాలు తెలుసుకుంటూ చదవడంలో ఏం ఆనందం మాస్టారూ! పాండిత్య ప్రకర్ష తప్ప. అలాంటప్పుడు సంస్కృతమే చదువుకోవచ్చుగా, తెలుగు అని పేరెందుకు?
పాత సాహిత్యం చదువుకోడం బాగుంటుంది. నిఘంటువు ఉంచుకుని చదువుకోవచ్చు కూడా. నాకు మళ్లీ అదే ప్రశ్న. ‘కొన్ని సంస్కృత పదాలు కలిసిన తెలుగు’ ఓకే. ఈ పద్యాలు ‘కొన్ని తెలుగు పదాలు కలిసిన సంస్కృతం’ కాదూ?
ఇలాంటి వాటి వల్ల తెలుగు భాషకు గాని, జనరల్ గా సాహిత్యానికి గాని ఒరిగేదేమిటో చెబుతారా?
పెద్దలు హెచ్చార్కె గారూ!
“సంస్కృత భాషా ప్రభావం మన తెలుగు భాషపై ఎక్కువ. ఒక విథంగా తెలుగు పరి పుష్టం గావడానికి ఈ ప్రభావం దోహదం చేసింది. పద, వాక్య నిర్మాణాది భాషా లక్షణాలలో తన సహజ సౌరభాన్ని నిల్పుకుంటూనే సంస్కృతం, ఉర్దూ, ఆంగ్ల పదజాలంతో పరి పుష్టమై వికసిస్తూ, నిరంతరం భాషా స్రవంతిగా కొన సాగుతూనే ఉంది తెలుగు.”
”తిట్లకు ఇంగ్లీషూ, దీవించటానికి సంస్కృతమూ అయితే, తెలుగు కూరలు బేరం చేయడానికి తప్ప దేనికీ పనికి రాదు” – కొ.కు. నాయన ( కొడవటిగంటి, ఐశ్వర్యా )
సమయా సందర్భాల బట్టి ” ఎవ్వతె వీవు భీతహరిణేక్షణ! ” అని కానీ, ” ఎందమ్మీ ఏవూరు మనదీ ” అని కూడా అనగల సౌకర్యమ్ ఉన్న తీపి తీపి తెనుగు మనది హెచ్చార్కె సారూ. తెలుగు, సంస్కృత ప్రాచీన వాంగ్మయ పునాది కల రచయితలు తెలుగు సాహిత్యాన్ని మరింత పరిపుష్టం చేయగలరేమో. ఆ మాటకొస్తే మన సాహితీ ప్రముఖులెందరో …. శ్రీ శ్రీ నుండి, బుచ్చిబాబు గారి నుండి, పాలగుమ్మి పద్మరాజు గారి నుండి, రావిశాస్త్రి గారి నుండి, త్రిపుర గారి నుండి అనేకానికులకు ఆంగ్ల భాషతో వారికున్న ప్రతిభావంతమైన అభినివేశం తెలుగు సాహిత్యాన్ని సుసంపన్నం చెయ్యడానికి పనికొచ్చిందేమో .
” గూగులిస్తే దొరికే సమాచారాన్నంతా తిరిగి ప్రతి వ్యాసంలోనూ మనం చొప్పించనక్కరలేదు ” అన్న నాగరాజు గారికి క్షమార్పణలతో …. ( తప్పు నాది కాదు ఈ సెరిటోనిన్ హార్మోన్ ది ).
మనిషికి శారీరక, లైంగికావసరాలే కాకుండా, ప్రేమానురాగాలు, అనుబంధాలు, ఆత్మానందమూ కూడా అవసరమే అని చెప్పిన పప్పు నాగరాజు గారికి వొందనాలు.
ఓహ్హో. రామయ్య గారు, నాగరాజు గారుదాహరించిన ఆ పద్యాలు చూడండి. పదపదమూ గూగులమ్మకో నిఘంటు నాన్నకో అంకితం. నేను మాట్లాడింది ప్రబంధ యుగం నాటి ఈ ‘అతి’ గురించే.
అన్య భాషా సంపర్కం లేకుండా ఏ భాషా వుండదు, వుంటే బాగోదు (ఈ వాక్యానికి క్రీగీత ఎలా పెట్టాలో నాకు తెలీదు).
దేర్ఫోర్ లింగ్విస్టిక్ ఆదాన ప్రదానాలు ఈ చర్చలో ఉన్న విషయం కాదు.
వసు చరిత్రకారుని ప్రాసల సాము చూడండి. ఆ సీసము తే.గీ. లలో చిట్ట చివరి ‘పొల్చు’, చివరి పదం లోని ంబు తప్ప ఎక్కడైనా తెలుగు ఉన్నదా? ఇది తెలుగు లిపిలో రాయబడిన అన్య భాష కాదా?
నేను అచ్చ తెలుగు గురించి మాట్లాడడం లేదు. మనమెరిగిన తెలుగు గురించే మాట్లాదుతున్నా.
మా అమ్మ చీరె కట్టుకుందని ఎవరినో పట్టుకుని అమ్మ అనుకోవాల్సి రావడం నాకు అదృష్టమా దురదృష్టమా?
మెయిన్ టాపిక్కునొగ్గేసి ట్రాకు మారుస్తున్న ఈ నా కామెంటు కు పప్పు నాగరాజు గారికి క్షమార్పణలు
______________________________________________
పెద్దలు, ప్రియమైన హెచ్చార్కె గారూ!
సంస్కృత సాహిత్యంలో బాణకవిని గురించి చెబుతూ, “బాణోచ్చిష్టం జగత్సర్వమ్” (ఈ జగత్తులో ప్రతి విషయం బాణకవి నమిలి వేసినదే) అని పండితులచే బ్రహ్మ రధం పట్టించుకున్నట్లే, తెలుగునకు భట్టుకవి అని ( రామరాజ భూషణుడు …. కవిత్వం, పాండిత్యం భిన్న శక్తులు అని, ఆ రెండునిండుగా వున్న వాడు అని ) పుట్టపర్తి నారాయణాచార్యులు, శ్రీపాద వంటి మహానుభావులచే కీర్తించబడిన వసుచరిత్రకారుడి గురించి నాలాంటి నేలక్లాసు ప్రేక్షకుడు మాట్లాడబోవటం హాస్యాస్పదంగా ఉంటుంది. అయినను పోయిరావలె హస్తినకు అన్నట్లుగా వసుచరిత్రలోని మధుమాస వర్ణన కతేందో తెలుసుకున్దావని ( నాగరాజు సారూ చెప్పిన తోవలో పోయి ) గూగులమ్మని శరణువేడగా దొరికినదిది :
లలనా జనాపాంగ వలనావసదనంగ తులనాభికాభంగ దోఃప్రసంగ ….. పద్యానికి వివరణ
వసంత ఋతువులోని ఒకానొక రోజు ఎలా ఉందో కవి రామరాజ భూషణుడు వసు చరిత్రలో వర్ణించిన విధం -
లలనాజన = స్త్రీజనం యొక్క / అపాంగ = క్రీగంటి చూపుల / వలన = చలనంలో / అవసత్ = నివసించే / అనంగ = మన్మథునితో / తులన = సమానమైనవారైన / అభిక = కాముకుల యొక్క / అభంగ = అంతరాయం లేని / దోఃప్రసంగము = కౌగిలింతల ముచ్చట్లు కలదీ
అలస = మెల్లగా వీచే / అనిల = గాలిచేత ( మందమారుతం చేత ) / విలోల = బాగా కదులుతున్న / దళ = చిగురాకులు కలవీ / స + ఆసవ = మకరందంతో కూడినవీ అయిన / రసాల = తియ్య మామిడి చెట్ల / సాదర = ఆదరంతో కూడిన / శుక = చిలుకల / ఆలాపన = ఆలాపాల చేత / విశాలము = విస్తారమైనదీ అలినీ = ఆడ తుమ్మెదల / గరుత్ = రెక్కల / అనీక = సమూహం చేత / మలినీకృత = నల్లగా చేయబడిన / ధునీ = నదీ సంబంధమైన / కమలినీ = తామర తీగల్లో / సుఖిత = సుఖంగా ఉన్న / కోకకుల వధూకము = చక్రవాక స్త్రీలు కలదీ అతికాంత = మిక్కిలి మనోహరాలైన /సలతాంత = పూలతో కూడిన / లతిక = తీగల / అంతర = లోపల / నితాంత = ఎడతెగని / రతికాంత = రతి భర్త ఐన మన్మథుని / రణ = యుద్ధంలో / తాంత = అలసిన / సుతనుకాంతము = స్త్రీ పురుషులు కలదీ అకృతక = సహజమైన / ఆమోద = పరిమళం కల / కురవక = గోరంట పువ్వులు కలవీ / అవికల = విచ్చిన్నం కాని / వకుళ = పొగడ చెట్ల / ముకుళ = మొగ్గలు కలవీ అయిన / సకల = సమస్త / వనాంత = వన మధ్యంలో / ప్రమోద = సంతోషంతో / చలిత = సంచరిస్తున్న / కలిత = ఒప్పుగా ఉన్న / కలకంట = కోయిలల / కుల = సమూహం యొక్క / కంట కాకలీ = కంఠంనుండి వెలువడే మధుర ధ్వని చేత / భాసురము = ప్రకాశిస్తున్న / మధుమాస వసరంబు = వసంత ఋతువులోని ఒక దినం / పొల్చున్ = విలసిల్లుతున్నది.
వసంత ఋతువులోని ఒకానొక రోజు స్త్రీల కడగంటి చూపులు శృంగార రస ప్రేరితాలూ మన్మథోద్దీపకాలూ అయ్యాయి. కాముకులు స్వేచ్చగా _డించారు. తియ్య మామిడి చిగురించి పండ్లు పండి ఫలరసాలు దొరికాయి. ఆ పండ్లను తిని చిలుకలు పలికాయి. నదులలో తామర తీగలు బాగ పూచాయి. వాటిని తుమ్మెదలు గుంపుగా కమ్ముకొన్నాయి. ఆ తామర తీగల్లో చక్రవాకాలు సుఖంగా ఉన్నాయి. పూ పొదరిండ్లలో స్త్రీ పురుషులు _తికేళి జరుపుతున్నారు. గోరంటలు పూచాయి. పొగడలు మొగ్గ తొడిగాయి. కోయిలలు మధుర ధ్వనులు చేసాయి.
http://chiruspandana.blogspot.in/2010/02/blog-post_19.html
( వాళ్ల తాతగారు తాటాకుల మీద రాసినవన్నీ అటక మీద నుండి దించి వాటిని అచ్చ తెలుగులోకి మార్చి కవితలుగా రాసి పేరు ప్రతిష్టలు, మీ లాంటి వారి అభిమానం కొట్టేస్తున్న ఓ బ్రముఖ కవయిత్రి గురించి మీ చెవిలో గుసగుసలాడాలనున్దండీ; కుదరదు గానీ. పైగా తను త్రిపుర గారి వీరాభిమాని గందా అని వొగ్గేస్తున్నానండి. )
రామయ్య గారు, మీరేం ట్రాకు తప్పలేదు. మీతో ఇంటరాక్షన్ సంతోషమిచ్చింది. నాగరాజు గారేమంటారో తెలీదు. ఇలా మనమేం అనుకుంటున్నామో అదే మాట్లాడుకోడం, మాట్లాడుకోకుండా వుండకపోవడం… నా మట్టుకు నాకు చాల బాగుంటుంది.
మీరు శ్రమించి సాధించిన దండాన్వయ తాత్పర్యాలు చూశాను. అందులో పద పదానికి ప్రాస బాగుంది. ప్రబంధ కవుల్లో ఆ యావ లేనిదెవరికి? అది వదిలేస్తే ఇక అందులో కవిత్వం… కనీసం చమత్కారమయినా ఏమీ లేకపోవడం విచారం మిగిల్చింది.
సంస్కృత/ఆంగ్ల వ్యామోహం మీద నా ఫిర్యాదు తప్పేమీ కాదనుకుంటాను. అది సాహిత్యాన్ని ఎలీట్ యవ్వరంగా అట్టి పెడుతుందనే అనుకుంటాను. ఎవరేనా తాటాకుల్ని తెలుగులోకి అనువదిస్తూ వుంటే, అది మంచిదే. (మీ గుసగుసలు అర్థమయ్యాయి లెండి). ఆ మద్య మిత్రులతో అన్నాను. ఎవరేనా బైరాగి ఆగమ గీతిని తెలుగు లోకి అనువదిస్తే బాగుండు అని.
ప్రతి అక్షరమొక భటుడు / ప్రతి పదమూ ఒక శకటూ / ప్రతి ఊహ ఒక వ్యూహం /
జీవన శకాంతక సంకుల సమరంలో కవితను ఏమనుకున్నావు? అన్న బైరాగి
నాకు తెలుసు, నాకు తెలుసు / ప్రళయవేదనా పంకిల ప్రపంచపథం మధ్య ప్రేమలు పొసగవని
ఈ బండరాళ్లపైన ఏ మొక్కలు ఎదగవని / మనమంతా చీకటిలో ఆకటితో పోరాడే అస్వతంత్ర సైనికులమని,
జీవిత ప్రభంజనం కలయిక సహించదనీ / ఉన్నగడువు కొద్ది అనీ / నాకు తెలుసు! నాకు తెలుసు! అన్న బైరాగి
“నాకు కొంచెం నమ్మకమివ్వు” అన్న బైరాగి గారి కేంద్ర సాహిత్య ఆకాడెమీ పురస్కారం పొందిన ‘ఆగమ గీతి’ కవితా సంకలనాన్ని
పట్టుకుని ” ఆగమ గీతిని తెలుగు లోకి అనువదిస్తే బాగుండు ” అన్న మీ వ్యాఖ్య
బైరాగి వీరాభిమాని ఆదిత్య కొర్రపాటి, లేదూ వాడ్రేవు చిన వీరభద్రుడు గారి చెవిన పడితే గొడవలై పోవుటండీ. కనీసం వారు నొచ్చుకోరటండి.
( మరో సారి గజమాల వేసి సన్మానం చేస్తారనో, ఏ అమిరికా అవార్డో రావచ్చనో నమ్మకం కుదిరితే మన బ్రముఖ కవయిత్రి తల్లి
ఆగమ గీతిని తెలుగు లోకి అనువదించే దుస్సాహసానికి వొడిగట్టవొచ్చండి. అదే నా బయ్యవండి. )
ఆదిత్య కొర్రపాటి గారి గురించి నాకు తెలియదు. వీరభద్రుడు నా మాటకు నొచ్చుకుంటాడని నేను అస్సలు అనుకోను.
బైరాగి నుంచి మీరుటంకించిన ఏరిన చరణాల్ని అనువదించాలని కాదు, నేను జోకినది.
అయినా నవ్వాల్సిన వాటికి సిరియస్ అయ్పోతే ఎల్లా సారూ.
అండ్ అద్దేచ్చా! ఎక్కడి సంగతి అక్కడే తేల్చుకోవాలి, ఎవరి సంగతి వారితోనే. ఎక్కడంటే అక్కడ కాబూలీ వాలా బాకీ కట్టమన్ని వెంట పడినట్టు, ఇదేం బాలేదని మీ ద్వారా మనవి చేస్కుంటునాం, అద్దేచ్చా!
చర్చని ఇంతటితో ముగిస్తున్నాం.
ధన్యవాదాలతో,
-సం.