కవిత్వం

పెయిన్ అఫ్ ఎ పోయెం

జనవరి 2013

గడియారం ముల్లు గుచ్చుతోంది
జ్ఞాపకాల లేసులు గుండె గలీబు అంచవుతున్నాయి
ఒకటా రెండా.. చుక్కల్లా లెక్కకు అందవు
మరుపు దాగుడుమూతవుతూ
నిన్ను తీసుకెళ్ళడం మరుస్తూనే వుంటుంది..

నువ్వొక మబ్బు తునక
మనసు కప్పుకున్న దుప్పటివి
దూదిపింజలా తేలిపోయే కాలం
సూర్యుడ్ని గుండెలో నింపుకుంటూ నేను

నువ్వొక వాన జల్లు
మనసు కురిసినంత సేపు
తడిచి ముద్దైన ప్రేమ
దోసిట్లో నిలవని నీళ్ళంత జ్ఞాపకం

నువ్వొక మమతల మెరుపు
కళ్ళు మిరుమిట్లు వెలుగు
వెన్నముద్దగ చేసే లోపే
చిమ్ముతున్న నవ్వుల జలపాతంలా వెళ్ళిపోతుంది

గుప్పెడు ఆలోచనలు కుమ్మరించి
లాలనగా నా వంక చూస్తూ వుంటుంది ఏకాంతం
చీకటివెలుగుల మొజాయిక్ అల్లుకుంటూ
నేనూ నా ఆలోచనలూ మాత్రమే మిగిలేది!