మకాం మద్రాసుకు మార్చాక, నాకెందుకో బాగా వెలితిగా అనిపించింది. నాన్న ఆఫీసు, నేను కాలేజి. తమ్ముడు తాతయ్య దగ్గర ఆంధ్రలోనే ఉండిపోయాడు. అమ్మ కుట్టుమిషన్‌తో కుస్తీ పడుతుంది. అదో సరదా. అష్టలక్ష్మి దేవాలయం దగ్గరకు నన్ను తీసుకు వెళ్లింది చుట్టాలావిడ. అక్కడ తెలుగు అక్షరాలను చూసి ముచ్చట పడుతుంటే, ఈవిడగారు గుంపులో కలిసిపోయారు. దగ్గరగా సముద్రం అలలు ఎగిరెగిరి పడుతున్నాయి. ‘ఎలారా భగవంతుడా ఇల్లు చేరడం,’ అని విచారిస్తున్నా.
పూర్తిగా »
నంబూరి సూర్యనారాయణరాజుగారు ఆస్థిపరుడే కాదు, మంచి చదరంగం ఆటగాడు కూడా. ఇప్పటిదాకా ఆయనతో చదరంగం ఆడి గెలిచినోళ్ళు, మా చుట్టుపక్కల పదూళ్ళలో ఎవరూ లేరు. ఊళ్ళో వాళ్ళంతా సూర్యనారాయణరాజు గారిని మేకల సూర్రాజు అంటారు.
ఆ యీడు రాజులకుండే… చుట్ట, బీడి, సిగరెట్టు, మద్యం, నస్యం, పేకాటా లాటి అలవాట్లు సూర్రాజు గారికి లేవు. అంతెందుకు? కాఫీ, టీలకి కూడా ఆయన ఆమడ దూరం. పరగడుపునే ఓ శేరు పొదుగుకాడి మేకపాలు పుచ్చుకుంటారాయన. అందుకోసం ప్రత్యేకంగా కొన్ని మేకలని కూడా మేపుతుంటారు. ఈ మేకలని మేపడానికి వారి మకాల్లో ఇద్దరేసి మనుషులు పని చేస్తుంటారంటే అర్ధం చేసుకోవచ్చు మేకలపెంపకం అంటే ఆయనకి ఎంత శ్రధ్ధో. అందుకనే…
పూర్తిగా »
తెలుగు సాహిత్య ప్రపంచానికి అల్లం రాజయ్య పరిచయం అక్కరలేని పేరు… అని రాయాలనే ఉంది.
కానీ ఇవాళ ఆ అవసరం కనిపిస్తోంది. అందుకు కారణం ఇప్పటి ఇంటర్నెట్ దశకంలో తెలుగు సాహితీ సీమలోకి సృజనాత్మక రచయితలుగా ఓ కొత్త తరం రావటం (ఇది మంచి పరిణామమే), వారికి తెలుగు సాహిత్య ఉత్థాన పతనాలతో పరిచయం లేక పోవటం, ఆనాటి సామాజిక పరిణామాలతో దశాబ్దాల అంతరం పెరగటం, మరీ ముఖ్యంగా ఆయా రచనలు అందుబాటులో లేకపోవటం.
1970 ల నుంచీ 1990 ల చివరి వరకూ తెలంగాణా సమాజ ప్రతిఫలనాల్ని శక్తివంతమైన కథలుగా, నవలలుగా మలిచిన రచయిత అల్లం రాజయ్య. తనని ఎంతో ప్రభావితం చేసిన రావిశాస్త్రి,…
పూర్తిగా »
పెళ్లయిన తర్వాత వెంకటేశం అత్తగారింటికే మకాం మార్చాడు- తెనాలి దగ్గరగా ఉంటుందని. కేబుల్ టీవీకి సైడుగా ఓ కంప్యూటర్ సెంటర్ తెరిచి వేలం వెర్రిగా ఎగబడుతున్న జనం నుంచి తన వంతు తాను పిండి ప్రస్తుతం ఇంటర్నెట్ కనెక్షన్ తీసుకొని తెనాల్లో మొదటి ‘సైబర్ కేఫ్’కు ఓనరయ్యాడు. ఇంకా పదెకరాల మాగాణి, ఇరవై ఎకరాల మెట్టా ఉంది చేతి కింద.
పూర్తిగా »
చాలా కాలమయింది మాట్లాడి అని గిరికి ఫోన్ చేస్తే “హలో” అన్న స్త్రీ గొంతు విని ఆశ్చర్యపోయాను. అది యామినిది కాదు. పెద్దయిన తరువాత వాళ్లమ్మాయి గొంతు ఫోన్లో ఎలా వుంటుందో విన్న గుర్తు లేదు. రాంగ్ నంబర్ అవడానికి వీల్లేదే అనుకుంటూ పది అంకెలూ చెప్పి, దీనికేనా నేను ఫోన్ చేసింది?” అనడిగాను. పాతికేళ్లుగా నోటికొచ్చిన నంబర్ అది. ఎలా మరచిపోతాను? “అవును” అని జవాబొచ్చింది. “గిరి…?” అని ఆగిపోయాను.
“హి ఈజ్ నో లాంగర్ ఎవైలబుల్” అని జవాబొచ్చింది.
ఆ వాక్యపు టర్థం పూర్తిగా మెదడులోకి చేరక, “ఈజ్ హి అవుటాఫ్ ది కంట్రీ?” అనడిగాను.
“హి ఈజ్ నో లాంగర్ ఎవైలబుల్…
పూర్తిగా »
అలసటా, దుఃఖం, ఆందోళనా నిండి ఉన్నా, సితార ముఖంలో అందం ఏ మాత్రం తరగలేదు. అసలు తనని అందంగా తప్ప వేరే రకంగా చూసే సామర్థ్యం నా కళ్లకి లేదేమో. స్టీరింగ్ వీల్ పైన ఉన్న నా చేతులు ఆమెని దగ్గరకు తీసుకొని ఊరడించటానికి ఉవ్విళ్లూరుతున్నాయి. తాను మాత్రం, బాహ్య ప్రపంచం పట్టని స్థితిలో కారు విండోకి తలానిచ్చి, నా వైపే చూస్తున్నట్లుగా, కూర్చుని ఉంది. సరిగ్గా ఆరు నెలల క్రితం ఇద్దరం అపరిచితులం. “యే కహా ఆ గయే హమ్?”
నేను ఒక సిలికాన్ వేలీ సక్సెస్ స్టోరీ. నా కంపెనీని అమెజాన్ కొనెయ్యటంతో, చిన్న వయస్సులోనే చాలా సంపాదించాను. నలభై అయిదేళ్ల ఎలిజిబుల్…
పూర్తిగా »
జీవీకే వన్ మాల్..
మధ్యాహ్నం మూడవుతోంది. కానీ అప్పటికే సాయంత్రం ఆరు దాటి చీకట్లు పడుతుందన్నట్లు ఉందక్కడ. వర్షం పడేలా ఉంది. అప్పుడే మాల్‌లోకి అడుగుపెడుతోన్న అర్జున్‌కు టికెట్ కౌంటర్ దగ్గర కనిపించింది రమ్య. ‘తనేనా?’ అని చూస్తూ అక్కడే ఆగిపోయాడు. టికెట్ తీస్కొని వెనక్కి తిరిగిన రమ్య, ఎదురుగా నిలబడి ఉన్న అర్జున్‌ను చూసింది.
ఆమె కళ్లు మెరిసాయి అర్జున్‌ను చూడగానే.
‘‘ఇక్కడ..?’’ అడిగాడు.
నవ్వింది.
‘‘రెండళ్లయింది మనం కలిసి!’’ అలాగే చూస్తూండిపోయిన అర్జున్‌ను కదిలిస్తూ మాట్లాడింది రమ్య.
‘‘యా! రెండేళ్లయిపోయింది’’ నవ్వాడు అర్జున్.
‘‘సమాధానం చెప్పలేదు.. ఇక్కడ..?’’ తన మాటలను కొనసాగిస్తూ మళ్లీ అడిగాడు.
‘‘పనుండి వచ్చా. ఫ్రెండ్ ఈవినింగ్ వస్తాని చెప్పి…
పూర్తిగా »
సింగన్న నిలువెత్తు గొయ్యిలోకి దిగాడు. పాలేళ్ళిద్దరూ పైన చెక్కమూత అమర్చారు. ఆ మూతకి మీటరు వెడల్పున అరచేతి బారున రంధ్రం ఉంది. అదిగాక చెక్కమూత నిండా చిన్నచిన్న రంధ్రాలున్నాయి. గొయ్యిలో ఉన్నవాళ్ళకి పైన ఏం జరుగుతుందో స్పష్టంగా తెలుస్తుంది. పాలేళ్ళిద్దరూ చెరో తోలు డప్పు పట్టుకుని బాటకిరువైపులా ఉన్న చెట్లనెక్కి కూర్చొన్నారు. సింగన్న ఈటెను రంధ్రం నుండి పైకి ఎత్తి పట్టుకుని సిద్ధంగా ఉన్నాడు. వేట సింగన్నకి సంప్రదాయ సిద్ధము. అతని జీవనాధారం, తప్పని కర్మ. దొరకి మాత్రం ఓ సరదా. ప్రతి పున్నమికి దొర షావుకారుని, పాలేళ్ళని, బోయపల్లె నుండి సింగన్నని తీసుకుని అడవికి వేటకొస్తాడు.
ప్రతి అడవి జంతువుకి పొట్టభాగం సున్నితంగా ఉంటుంది.…
పూర్తిగా »
ఈ ఈ రోజు పద్మినీ టీచర్ కి ట్వంటీ రూపీస్ ఇస్తుంటే గట్టిగా మాట్లాడ్డమో లేక దగ్గడమో చేయకపోతే ఫరీద్ గమనించడు. అంతకీ చూడకపోతే, వాడిని బల్లిలా అతుక్కుని కూర్చునే యూసుఫ్ ని ఏదో వంకతో పిలవాలి. నేను డబ్బులివ్వడం చూసాడంటే ఫరీద్ మొహం గాజర్ గడ్డలా మారుతుంది. లేకపోతే మాటిమాటికి ‘ఆమ్ చూర్’, ‘హవల్దార్’ అని పిచ్చి పేర్లతో పిలవడమే కాకుండా పక్కవాళ్లకి నేర్పిపెట్టాడు. వాడు స్కూల్ ఎక్స్కర్షన్లకి వెళ్లనివారిని, జేబులో కనీసం టూ రూపీస్ కూడా లేనివారిని ‘ఆమ్ చూర్’ అంటాడు. అలా నాతో పాటు ఇంకొందరిని అంటాడు, “హవల్దార్” అని మాత్రం నన్నొక్కడినే పిలుస్తాడు. అలా పిలవడానికి పెద్దకారణం కూడా…
పూర్తిగా »
రైల్వే ట్రాక్ పక్కన చిన్న బోడగుట్ట, దానికి ఒక దిక్కునుంచి కంకర రాళ్ళ క్వారి, కట్టెకు చదలు పట్టినట్టు గుట్టను కొరుక్కుంటూ వస్తున్నారు.చిన్న, చిన్న పొదలు, తంగేడు చెట్లు, ఎంపిలి మొక్కలు అంతకు మించి మరేంలేవు. తుప్పలన్న, మహా వృక్షాలన్నా గదే అడవి.
ఆ గుట్టకు మరో దిక్కున చిన్న చిన్న పాకల్లా౦టి గుడిసెలు. ఎక్కువ మొత్తంలో కప్పులమీదికి అట్ట ముక్కలు, చినిగిన గోనెసంచులు.చినిగిన ప్లాస్టిక్ సంచుల నీడ కింద పది,పదిహేను కుటుంబాల వాళ్ళు౦టరు. పక్కన చిన్నవాగు, వానా కాలంలో నీళ్ళతో పార్తది. చలి, ఎండా కాలాలు టౌనులోని డ్రైనేజీ మురికి నీళ్ళతో పారుతు౦టది.
గుడిసెలకు కాస్త ఎడంగా ఎవరో ఆసామిది పల్లంభూమి తోట. ఆ…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్