ఆకాశాన్ని డేరాలా వేసుకుని
చీకటి పుల్లల చితి మీద రోజుల్ని దహనం చేస్తూ
క్షణాల్ని మొక్కపొత్తుల్లా కాల్చుకుతింటూ
ఎవరు వీళ్ళు?!
ఆత్మల్ని మిణుగురు పురుగుల్లా మెరిపిస్తూ
దారిపొడుగునా పలకరింతల్ని చల్లుతూ
ఎవర్ని ఆకర్షిస్తున్నారు వీళ్ళు?!
ఓ రోజు దైర్యం చేసి దగ్గరికెళ్ళా.
దూరం నుండి చూస్తే ఒక్క గుంపుగా కనిపించే వీళ్ళు
పోశిస్తున్న పాత్రలు మాత్రం ఒక్క కథవి కావు.
ఎవరి కథ వాళ్ళదే!
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్