గుర్తుందా నీకు

మోకాళ్ళ వరకూ మట్టి కొట్టుకపోయిన కాళ్ళతో గొంతు కూర్చొని ఉన్న వసివాడని పిల్లల నడుమ దిస మొలతో
అర చేతులలో లావు పాటి లాఠీలు విరిగి తునాతునకలవుతున్నప్పుడు ఒడ్డున పడిన చేప పిల్లల వలే గిజగిజలాడి బాధతో వణుకుతున్నఆ లేత వేళ్ళతో
కాళ్ళ వెంట ఉచ్చ, దేహం యావత్తూ ఒక్కలా ప్రసరించే భయంతో

మట్టిలో నేలపై ఆ పిల్లలతో కలిసి హత్తుక కూర్చొని ఉన్న రోజు

సంవత్సరాలు గడచినా చెరగని అదే నిందితుని ముద్ర
ఊహించగలవు నువ్వు కన్న ఊరిని విడిచి అయిన వాళ్లను విడిచి రెక్కలు తెగిన పక్షివై యుగాల దూరంలో తిరుగాడుతున్నప్పుడు కూడా కశ్మీర్ నాగా ఇంకా పేరు తెలియని అనేకానేక ఆదిమజాతుల వలే నువ్వొక నేరస్తునివని

తప్పించుకోజాలని పవిత్ర నిఘా డేగ చూపులు నీ చుట్టూ
పగిలిన అద్దంలో ఒకదానికొకటి సరిపోలని ముక్కలుగా విడివడినా నువ్వు నేరస్తునివి నేరస్తునివి వొట్టి నేరస్తునివి

ఇంకా నిన్ను నీవు సంకేతాత్మకంగా ఇలా పోల్చుకోవచ్చు
(శ్రీనగర్ పండ్ల మార్కెట్ అలాంటిదేనా?)

ఎటో కొట్టుక పోతున్న వేళలలో నీకొక ఉనికినిచ్చి
నిన్నొక నిందితునిగా లోకానికి పరిచయం చేసే సుపరిచిత ప్రదేశాలతో పాత రోజులతో భయద దుఃఖపు జాములతో
ఎప్పుడో ఒక్కసారి తిరగాడినందుకున తిరిగి తిరిగి నీ రోజులలో సదా మేల్కొని లేచే నిలువెత్తు అనుభవాలతో

నిన్ను నీవు కనుగొనగలడం
కనుగొన్నాననుకొనే ఉన్మత్తతలో జ్వలిత చంచలితమై మరణించడం
సాదృశాల నడుమ తొణకిసలాడే ఆత్మయై తిరిగితిరిగి జనించి లేవడం

గుర్తుందా నీకు