దేహపు గూడు నుండి కొన్నాళ్ళకు పక్షులు ఎగిరిపోతాయి
ఇక అప్పుడు ఎందుకు దుఃఖించిందీ అడిగేందుకు ఎవ్వరూ ఉండరు
గడిచిన కాలపు పద్దుల నుండి
క్షణాల లెక్కన ఒక్కొక్కటిగా అన్నీ తుడిచి పెట్టుక పోతాయి
ఖాళీ అయిన పాత్రతో నడచి వెళుతున్నప్పుడు
నాతో సహా ఇక నన్నెవరూ గుర్తు పట్టలేరు
బతికినందుకు ఏదైనా ఒక దానిని గుర్తుగా ఎందుకు మిగిల్చి పోవాలనే సందిగ్ధతలో
రాసి చించేస్తూ పోగా మిగిలిన
ఒకేఒక్క ఆఖరి పేజీలో
కొట్టకొస పంక్తిని కొట్టేస్తూ-
చాలా బావుంది
బాగుంది,..
నాగరాజుగారూ,
జీవితం చరమాంకంలో కలిగే సందిగ్ధతని బాగా చెప్పేరు. పుట్టుకతోనే మృత్యువనే ఇసకగడియారం నడుస్తుంటుంది. అక్కడ ఎవరిజాడలూ మిగలకుండా మేటువేస్తూనే ఉంటుంది. మీ కవిత బాగుంది.
అభివాదములు.
బాగుంది
ఖాళీ అయిన పాత్రతో నడచి వెళుతున్నప్పుడు
నాతో సహా ఇక నన్నెవరూ గుర్తు పట్టలేరు
నాగారజు గారి మార్క్ పరిపూర్ణంగా.. బాగుంది సార్..
దేహపు గూడు నుండి కొన్నాళ్ళకు పక్షులు ఎగిరిపోతాయి
@ దేహపు గూడు నుండి కొన్నాళ్ళకు పక్షులు ఎగిరిపోతాయి @
మరి ఏం తిని బ్రతుకుతాయి దేహం డవుసి పోయాకా రంగు వెలసి పొయాక.
అది ఒక ప్రకృతి తనకు తాను చేసుకున్న ఏర్పాటు!
బాగుందని చెప్పటం మర్చి పోయాను. భావ స్పోరకంగా!
నాగరాజు గారూ, ఎంత బాగా చెప్పారండీ,
“ఖాళీ అయిన పాత్రతో నడచి వెళుతున్నప్పుడు
నాతో సహా ఇక నన్నెవరూ గుర్తు పట్టలేరు
బతికినందుకు ఏదైనా ఒక దానిని గుర్తుగా ఎందుకు మిగిల్చి పోవాలనే సందిగ్ధతలో”
ఈ సందర్భం లో జైన పురాణం లోని ఒక కథ గుర్తొస్తుంది. ఒక చక్రవర్తి ఎంతమందో రాజులను జయించి గొప్ప పేరు సంపాదించుకున్నాడట. ఇలా గొప్ప పేరు సంపాదించుకున్న వారు స్వర్గం లోని సుమేరు పర్వతం పైన తమ పేరు లిఖించుకోవచ్చునట. సరే పాపం ఆ చక్రవర్తి చనిపోయాక ఆ పర్వతం మీద తన పేరు రాసుకుందామని వెళ్ళాడట. తన పేరు రాసుకుందామంటే అంత పెద్ద పర్వతం మీద కాస్త కూడా చోటు లేదట.పర్వతం మీద ఎక్కడ చూసినా పేర్లే రాసిపెట్టి ఉన్నాయట. ‘ఇదేమిటయ్యా నా పేరు ఎక్కడ రాసుకునేది’ అని అక్కడున్న ద్వారపాలకుడిని అడిగాడట. ‘ఏదో ఓ పేరు తుడిపేసి నీ పేరు రాసుకో’ అన్నాడట. ‘అయ్యొయ్యో నేనెంత మూర్ఖుడిని ఈ పేరు కోసం నా జీవితమంతా ధార పోశాను కదా! వేల లక్షల మందిలో నేనూ ఒకడినే అని గుర్తించలేకపోయానే. అంతేగాక ఆ పేరు శాశ్వతం గా అక్కడ ఉండదు. ఎవరో వచ్చి తుడిపేస్తారు కూడాను’ అని వాపోయాడట.
కొంతమందికి ఆ సంగతి ముందుగానే స్ఫురిస్తుంది. వారి జీవితం ధన్యం.
ఇక సందిగ్థత ఏమీ లేదండీ – కవిత అద్భుతంగా ఉంది.
ధన్యవాదాలు – రాధ.
సరళమైన భాషలోనే సత్తువ ఉన్న కవితను రాశారు. అభినందనలు.
చాలా బాగుంది సార్..సలాం…