అలలను సవరిస్తూ దుఃఖపు సడిలో
ఒక ప్రవాహం ముంగిట నిలబడ్డాను
దరులను ఒరుసుక పారే నదికి
ఈ వైపు నేను ఆవైపు నేను
ప్రవాహం ఒక దూరమే కాదు
ఇద్దరినీ కలిపే ఒక దగ్గర కూడా
2
బహుశా నదికి తెలియదు
అనేకానేక చలనాల నడుమ గిరికీలుకొట్టే పక్షికీ తెలియదు
ఒకే సమయంలో సమాంతరంగా రెండు కాలాలు
అన్వేషణల ఒరిపిడిలో ఇద్దరు మనుషులు
3
నది ఇవాళే మా ఇంటి కొచ్చింది
యుగాలన్నీ ఇన్నాళ్ళూ ఉత్తినే దొర్లి పోయాయి
నది అంచున కవిత్వం
ఇప్పుడే కదా మొదలయింది
ప్రవాహం ఒక దూరమే కాదు
ఇద్దరినీ కలిపే దగ్గర కూడా
4
అవ్యక్తం ఒకానొక ఒత్తిడి
ఒంటరి తీరాలను అలా మోసుక తిరగడం
ఆమెకూ తెలుసు నాకూ తెలుసు
మాటలు చాలని ప్రతి సారీ
ఆమె నా వైపు ప్రేమగా విస్తరిస్తుంది
నేను ఆమెకు అర్థమవుతాను
వ్యాఖ్యలు
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?